Thoenet ihr Paucken ! Erſchallet Trompeten !
Klingende Saiten erfuellet die Luft !
Singet itzt Lieder ihr muntren Poeten!
Koenigin lebe ! wird froelichſt geruft.

Koenigin lebe! diß wuenſchet der Sachſe.
Koenigin lebe und bluehe und wachſe.

Zagrzmijcie, kotły! Zabrzmijcie, trąby!
Zadźwięczcie struny, powietrze niech drży!
Zanućcie pieśni, gorliwi poeci!
Wiwat królowa! Radośnie w krąg brzmi.

Wiwat królowa! Tak woła Saksonia,
Niech żyje, niech kwitnie i dobrze się ma! 

Dźwiękać nam, kotły! W trąby brzmiące dąć!
Struny brzęczące, przez aer wam mknąć!
Rzeźwi poeci, piać pieśni ninie!
Królewo, vivat, niech krzyk on popłynie!

Królewo, vivat! to Sasów życzenie!
Królewo, Tobie wzrost, żywot, kwitnienie!

Heut iſt der Tag,
Wo jeder ſich erfreuen mag.
Diß iſt der frohe Glanz
Der Koenigin Geburths=Feſts=Stunden,
Die Pohlen, Sachſen, und uns gantz
In groeſter Lust und Glueck erfunden.
Mein Oelbaum
Kriegt ſo Saft als fetten Raum.
Er zeigt noch keine falbe Blaetter.
Mich schreckt kein Sturm, Blitz, truebe Wolcken, dueſtres Wetter.

Irena
Dzień oto zacny,
Co dla każdego radosny.
Wesoły blask bije z tych godzin:
Święto królowej to urodzin,
Które Polacy, Sasi, wszyscy my
Z radością wielką obchodzimy.
Oliwka ma
Krzewi się i sokiem wzbiera.
Ni śladu żółtych liści nie ma.
Nie grozi mi burza, piorun, żadna ciemna chmura.

Dziś dzionek oto,
gdzie każdy weseli się z ochotą.
To-ć radosny blask
Królewy godziny święta narodzenia,
ta-ć Polaków, Sasów, wszystkich nas
nalazła śród roskoszy, uszczęśnienia.
Oliwne drzewo moie
wylewa śród wzrostu nektaru zdroie.
listowia żółtości ani zna;
nie strwoży mię burza, błysk, obłoki smętne, niepogody ćma.

Blaßt die wohlgegriffnen Floeten,
Daß Feind, Lilien, Mond erroethen!
Schallt mit jauchzendem Gesang!
Thoent mit eurem Waffen=Klang!
Dieses Fest erfodert Freuden,
Die ſo Geist als Sinnen weiden.

Bellona
Dmijcie w flety, niech czerwienią
Wróg, lilie, księżyc nabiegną!
Zabrzmijcie radosnym śpiewem!
Zadźwięczcie oręża szczękiem!
Święto to radości żąda,
Co zmysły cieszy i ducha.

W piszczałki dobrze nastroione dmiycie,
wroga, lilię, miesiąc zawstydza ich dźwięk.
Pieśnią radosną brzmiycie!
Niech w pieśń odmieni się oręża szczęk.
Dzień on odświętny wymaga wesela,
co duszę a ciało wypasa wiela.

Mein knallendes Metall,
Der in der Luft erbebenden Carthauen ;
Der frohe Schall ;
Das angenehme Schauen ;
Die Luſt, Die Sachſen itzt empfindt,
Ruehrt vieler Menſchen Sinnen.
Mein ſchimmerndes Gewehr,
Nebſt meiner Soehne gleichen Schritten
Und ihre Heldenmaeßge Sitten
Vermehren immer mehr und mehr
Des heutgen Tages ſüße Freude.

Bellona
Metaliczny huk
Armat wstrząsający powietrzem.
Wesołe dźwięki,
Mile widowisko,
Radość, którą Sasi teraz czują,
Porusza wiele ludzkich serc.
Moja błyszcząca broń
Jak też mych synów równy krok
I ich rycerskie obyczaje
Pomnażają jeszcze bardziej
Słodką radość dzisiejszego dnia.

Huczące zewsząd działa,
spiże aer tnące,
brzmienie radość budzące,
spektaklu poezja wspaniała;
roskosz - ta-ć odczuciem Sasa,
zmysły ludków wielu rusza.
Lśniące uzbroienie,
pospołu z synów mych krokiem marszowym
czyni większe ieszcze pomnożenie
słodkich radości tegodniowych.

Fromme Muſen! Meine Glieder !
Singt nicht laengſt bekannte Lieder.
Dieſer Tag ſey eure Luſt!
Fuellt mit Freuden eure Bruſt!
Werft ſo Kiel als Schriften nieder!
Und erfreut euch dreymahl wieder.

Pallas
Korowodzie muz mych zacnych!
Nie śpiewajcie pieśni starych!
Niech dzień ten będzie rozkoszą!
Napełnijcie pierś radością!
Pióra i księgi odłóżcie
I po trzykroć się radujcie!

Zbożne muzy! Me kończyny!
Niech dźwięk pieśni płynie inny,
dzień ten wam musi roskoszą!
Pierś napełńcie weselem waszą.
Rzućcie pióra, pisma na chwilę,
weselcie się trzykroć tyle!

Unſre Koenigin im Lande,
Die der Himmel zu uns ſandte,
Iſt der Muſen=Troſt und Schutz.
Meine Pierinnen wiſſen,
Die in Ehrfurcht ihren Saum noch kueſſen,
Vor ihr stetes Wolergehn
Danck und Pflicht und Thon stets zu erhoehn.
Ja Sie wuenſchen, daß ihr Leben
Moege lange Luſt uns geben.

Pallas
Królowa kraju naszego,
Którą niebo nam zesłało,
Muz pociechą jest, schronieniem.
Moje Pierydy*, które
Z czcią skraj szaty jej całują,
Za jej pomyślność nieustanną
W należnej podzięce pieśń jej chcą wznieść.
Życzą sobie, by jej życie
Mogło długo nas radować.

Królewa nasza w tey ziemi,
Niebiosa Ią nam zesłały,
Muzom osłoną, cieszeniem.
Wżdy Pierydy moie znały,
te ust na szacie Iey daią wyciśnienie,
iak ku Iey stałey pomyślności
dzięki, danie, dźwięki ciągle wznosić.
Ich życzeniem, by Iey żywot
radość długo ieszcze dawał nam prawdziwą.

Cron und Preiß gecroenter Damen,
Koenigin! mit Deinem Nahmen
Fuell ich dieſen Creyß der Welt.

Was der Tugend stets gefaellt,
Und was nur Heldinnen haben,
Seyn Dir angebohrne Gaben.

Fama
Dam ukoronowanych chlubo!
Twoje to imię, królowo, 
Rozgłoszę po ziemi krańce.

To, co cnocie zawsze mile,
Czym nieliczne obdarzone,
Dary te tobie wrodzone.

Tyś laur, diadem pań koronowanych,
Królewo, Twoim imieniem
wypełnię całą tę ziemię!

Cóż od cnoty iest upodobanym,
cóż heroinom przymiotem istnienia,
iest darem Twoim z przyrodzenia.

So dringe in das weite Erden=Rund
Mein von der Koenigin erfuellter Mund !
Ihr Ruhm ſoll bis zum Axen
Des schoen geſtirnten Himmels wachſen.
Die Koenigin der Sachſen und der Pohlen
Sey stets des Himmels Schutz empfohlen.
So staerck durch Sie der Pol
So vieler Unterthanen laengſt erwuenſchtes Wohl.
So ſoll die Koenigin noch lange bey uns hier verweilen ;
Und spaet ach ! spaet zum Sternen eilen.

Fama
Niechaj więc głoszą usta moje
Królowej imię po wsze krańce!
Sława jej sięgnie daleko,
Po oś nieba gwiaździstego.
Królowę Polski i Saksonii
Niechaj wiecznie niebo chroni.
Gdy ona obrotów spraw pilnuje
Poddanych wielu dobry byt znajduje.
Królowa więc niech długo jeszcze wśród nas żyje
I jak najpóźniej ku gwiazdom się wzbije.

Stąd niech przez kulę ziemską w całości
przebiie się moy ięzyk Królewą wypełniony!
Sława Iey winna do istności
Niebios pięknie wzróść ugwieżdżonych,
Królewa Sasów, Królewa Poloniae
niech poleconą Niebios stałey ochronie.
Stąd szczyt Iey umocniony,
zgodnie z życzeniem licznych tak poddanych upragnionym.
Stąd winna Królewa długie ieszcze przy nas mieć przebywanie
a późno, ach! późno ku gwiazdom mieć wezwanie.

Irene:
Bluehet ihr Linden in Sachſen wie Zedern!
Bellona:
Schallet mir Waffen und Wagen und Raedern!
Pallas:
Singet ihr Muſen ! mit voelligem Klang !
Fama:
Froeliche Stunden ! ihr freudigen Zeiten !
Goennt uns noch oeffters die gueldenen Freuden :
Koenigin, lebe, ja lebe noch lang !

Irena
Lipy w Saksonii, jak cedry kwitnijcie!
Bellona
Turkoczcie wozy i działa zagrzmijcie!
Pallas
Z pełnej piersi, muzy, niechaj śpiew się wzbije!
Fama et tutti
Wesołe godziny! Poro radosna!
Wracaj jeszcze często, radości złota:
Wiwat królowa, niech nam długo żyje!

Tenor
Kwitnąć by cedry wam, lipy Saksonii!
Sopran
Zgiełk czyńcie orężny a wozów kołami!
Alt
Muzy, pieycie pełnym pieniem wieszczem!
Wszytki
Wesołe godziny, radosne czasy,
bądźcie radością długo złotą naszą,
Królewo, żyw bądź długo ieszcze!