Ich liebe den Höchsten von ganzem Gemüte,
Er hat mich auch am höchsten lieb.

Gott allein
Soll der Schatz der Seelen sein,
Da hab ich die ewige Quelle der Güte.

Z serca całego kocham Najwyższego,
On także wielce miłuje mnie.

Bo Bóg sam
Skarbem duszy ma być nam.
On dla mnie jest źródłem dobra wszelakiego. 

Wszemi zmysły Nawiętszego miłuię,
Onci takoż miłuie naywięcej mię.

Bóg iedyny
bogactwem dusznym bydź powinny,
w Nim mamci na wieki wieczne dóbr zdroye.

O Liebe, welcher keine gleich!
O unschätzbares Lösegeld!
Der Vater hat des Kindes Leben
Vor Sünder in den Tod gegeben
Und alle, die das Himmelreich
Verscherzet und verloren,
Zur Seligkeit erkoren.
Also hat Gott die Welt geliebt!
Mein Herz, das merke dir
Und stärke dich mit diesen Worten;
Vor diesem mächtigen Panier
Erzittern selbst die Höllenpforten.

O miłości, której dorównać nic nie może!
O okupie za nas nieoceniony!
Ojciec sam dziecka swego życie
Daje na śmierć za grzechów zmycie.
Choć Raj był przecież utracony,
Ci, co go zgubili, przeigrali,
Zbawienie znowu odzyskali.
Tak Bóg umiłował świat!
O serce me, to sobie zważ,
Jaki w tych słowach sztandar masz.
Drży przed nim całe piekio złe,
Więc serce me, umocnij się! 

O umiłowanie, któremu nics w równości!
O okupie o arcykosztowney wartości!
Oto Ociec swemu żywot dziecięciu
wziąwszy oddawa na śmirć ku wzięciu
win grzesznych y wszych, co Niebieskie
Królestwo ważyli lekce a stracenie
ich iego, do świętości wiedzeniu. Boskie
toć świata bywa tego umiłowanie!
Me sierce, wspomni owo
a Twe wzmocnienie uczyni słowo:
przed proporcem mocarnym onym
truchleią same Adowe brony.

Greifet zu,
Fasst das Heil, ihr Glaubenshände!

Jesus gibt sein Himmelreich
Und verlangt nur das von euch:
Gläubt getreu bis an das Ende!

Sięgajcie!
Zbawienie chwytajcie, o wiary dłonie!

Jezus wam daje Królestwo swe.
I tylko tego od was chce:
Wiary serdecznej aż po sam koniec. 

Chwytać wam wybawienie,
łapcież ie, wiary ramiona!
Iesus swe dawa Niebieskie Królestwo,
pragnąc od was iedno to:
wierzcie pewnie, nim droga nie skończona!

Herzlich lieb hab ich dich, o Herr.
Ich bitt, wollst sein von mir nicht fern
Mit deiner Hülf und Gnaden.
Die ganze Welt erfreut mich nicht,
Nach Himml und Erden frag ich nicht,
Wenn ich dich nur kann haben.
Und wenn mir gleich mein Herz zerbricht,
So bist du doch mein Zuversicht,
Mein Heil und meines Herzens Trost,
Der mich durch sein Blut hat erlöst.
Herr Jesu Christ,
Mein Gott und Herr, mein Gott und Herr,
In Schanden lass mich nimmermehr!

Serdecznie Panie kocham Cię,
Nie bądź daleko ode mnie,
Twa łaska ranie ratuje.
Nie cieszy mnie już wszystek świat,
Niczemu już nie będę rad,
Gdy Ciebie mi brakuje.
Bo kiedy nawet skonam ja,
To w Tobie jest ostoja ma.
Wszak wybawiła mnie Twa krew,
Więc wierzę Tobie, światu wbrew,
Tyś Chrystus Pan,
Tyś jest mój Bóg, Tyś jest mój Bóg,
Od wstydu ochroń mnie, i trwóg! 

O Panie, z sierca płynie do Cię me umiłowanie,
nie chciey, proszę, by ode mię odstąpienie
miały Twe łaskawość a przebaczenie.
Ziemia wsza źródłem wesela nie bywa,
niebieska y ziemska rzecz mi niewłaściwa,
gdy tylko moyą Tyś własnością.
A skoro sierce rozpadłością
sstać ma sie, w Tobie me dufanie,
sierca uciecha a mi wybawienie,
co dzięki krwie swey dał odkupienie.
Panie Iezu! Chryste Panie, mym ieś Panem i Bogiem!
Zawstydzon w wieczności bydź ia nie mogę!