Unser Mund sei voll Lachens
und unsre Zunge voll Rühmens.
Denn der Herr hat Großes an uns getan.

„Niech usta nasze będą pełne śmiechu
A języki radości,
Bo wielkie rzeczy uczynił nam Bóg" 

Usty nasze śmiechem wypełnione,
ięzyki zaś chwałą głoszoną.
Pan przeto wieleć nam uczynił.

Ihr Gedanken und ihr Sinnen,
Schwinget euch anitzt von hinnen,
Steiget schleunig himmelan
Und bedenkt, was Gott getan!
Er wird Mensch, und dies allein,
Dass wir Himmels Kinder sein.

Myśli i zmysły, toć dzisiaj wam
Ku niebu płynąć stąd już trzeba:
Wznieście do Boga się wysoko,
Pomyślcie, co uczynił Pan!
Stal się człowiekiem, i to tylko po to,
Byśmy się mogli stać dziećmi Nieba. 

Myśli wraz ze zmysły wszemi,
wzlećcie ninie od tey ziemi,
pod Niebo lećcie w tey chwili
ważąc to, co Bóg uczynił!
Stał się człekiem, to iedynie,
byśmy dziećmi Niebios byli.

Dir, Herr, ist niemand gleich.
Du bist groß und dein Name ist groß
und kannst's mit der Tat beweisen.

„Tobie nikt nie dorówna, Panie!
Jesteś wielki i wielkie jest w mocy Twoje Imię." 

Tobie, Panie, nikt w równości.
Wielkiś a wielkie Twe imię,
Dokazać tegoś w możności.

Ach Herr, was ist ein Menschenkind,
Dass du sein Heil so schmerzlich suchest?
Ein Wurm, den du verfluchest,
Wenn Höll und Satan um ihn sind;
Doch auch dein Sohn, den Seel und Geist
Aus Liebe seinen Erben heißt.

Czymże jest wszakże dziecię człowieka,
Że jego szczęścia tak szukasz, Panie?
Robakiem, którego Twe przekleństwo czeka,
Gdy go otoczą piekło i szatani.
Lecz oto z miłości do nas Twój Syn
Ludzki los i ducha dziś uczynił swym. 

Ach Panie, czym iest człowiecze dziecię,
że dążysz boleśnie tak do zbawienia iego?
To czyrw, którego przeklinasz przecie,
skoro weń więcey z piekła, szatańskiego;
Ależ Twoy Syn takoż duszę a ducha swem
miłuiąc ozwał dziedzictwem.

Ehre sei Gott in der Höhe
und Friede auf Erden
und den Menschen ein Wohlgefallen!

„Chwała na wysokościach Bogu,
A na ziemi pokój ludziom,
W których ma upodobanie." 

Chwała bądź Bogu na wysokości
a pokóy ziemi
a ludziom upodobanie.

Wacht auf, ihr Adern und ihr Glieder,
Und singt dergleichen Freudenlieder,
Die unserm Gott gefällig sein.

Und ihr, ihr andachtsvollen Saiten,
Sollt ihm ein solches Lob bereiten,
Dabei sich Herz und Geist erfreun.

Powstańcie, o żyły, ciała i kości,
I zaśpiewajcie pieśni radości,
Które się Bogu podobają.

I wy, o struny pełne natchnienia,
Zanoście Panu pieśń dziękczynienia.
Przy których serca radości doznają. 

Przebudźcie się, cząstki, członki ciała,
pieycie wesela pieśni na melodię onę,
która Bogu by się podobała.

Struny nabożnością przepoione,
pozwólcie takową cześć wysłuchać,
by zadowolić sierce, ducha.

Alleluja! Gelobt sei Gott,
Singen wir all aus unsers Herzens Grunde.
Denn Gott hat heut gemacht solch Freud,
Die wir vergessen solln zu keiner Stunde.

Alleluja! Pochwalon Bóg!
Śpiewajmy wraz i sercem i ustami!
Gdyż dzisiaj Pan radość dał nam,
Której pamięć zostanie nad wiekami. 

Chwalmy Pana! Pochwalon bądź, Boże,
śpiewamy wraz z serca głębokości.
Bóg przeto dziś stworzył tyleż wesołości,
że tać przypomnianą nigdy być nie może.