WER nur den lieben GOtt läst walten/
und hoffet auf ihn allezeit / den wird er
wunderlich erhalten in aller Noth und Trau=
rigkeit. Wer GOtt dem allerhöchsten traut/
der hat auf keinen Sand gebaut.

Kto los swój złożył w ręce Boga
I w Nim nadzieję swoją ma,
Nie dotknie tego żadna trwoga,
Choćby nań spadła dola zła.
Kto z taką się ufnością zrósł,
Ten nie na piasku dom swój wzniósł.

Was helfen uns die schweren Sorgen?
Sie drücken nur das Herz
Mit Zentnerpein, mit tausend Angst und Schmerz.
Was hilft uns unser Weh und Ach?
Es bringt nur bittres Ungemach.
Was hilft es, dass wir alle Morgen
mit Seufzen von dem Schlaf aufstehn
Und mit beträntem Angesicht des Nachts zu Bette gehn?
Wir machen unser Kreuz und Leid
Durch bange Traurigkeit nur größer.
Drum tut ein Christ viel besser,
Er trägt sein Kreuz mit christlicher Gelassenheit.

Na próżno się zmartwieniem trudzisz,
Dokładasz tylko do brzemienia,
Które w sercu nosisz,
Strapienia, bólu, przerażenia.
Gdy biadasz nad niedolą swą,
Tym bardziej gorzką czynisz ją.
Na próżno, gdy się ze snu budzisz,
To wzdychasz już w poranka porze.
Próżno łzami gorzkimi
Co noc oblewasz twoje łoże:
W cierpieniu nurzasz duszę twą.
Większego smutku to przyczyna.
Stąd lepiej jest dla chrześcijanina,
By niosąc krzyż
Rozjaśnił po chrześcijańsku twarz.

Man halte nur ein wenig stille,
Wenn sich die Kreuzesstunde naht,
Denn unsres Gottes Gnadenwille
Verlässt uns nie mit Rat und Tat.
Gott, der die Auserwählten kennt,
Gott, der sich uns ein Vater nennt,
Wird endlich allen Kummer wenden
Und seinen Kindern Hilfe senden.

Milcz więc cierpliwie, gdy niedola,
Krzyża godzinę znoś w pokorze.
Gdyż Boża, pełna łaski wola,
Nigdy wszak zawieść nas nie może.
Ten, który zna swoich wybranych,
I który Ojcem zwie się dla nich,
W końcu uchroni ich przed troską,
Dzieciom swym pomoc ześle boską.

Er kennt die rechten Freudesstunden,
Er weiß wohl, wenn es nützlich sei;
Wenn er uns nur hat treu erfunden
Und merket keine Heuchelei,
So kömmt Gott, eh wir uns versehn,
Und lässet uns viel Guts geschehn.

On wie, co radość twoją wzmoże,
I twe potrzeby dobrze zna;
Więc wytrwaj w wierze i pokorze,
Niech fałszem wzgardzi dusza twa,
A Bóg ci ześle skarby łask
I w prawdy cię powiedzie blask!

Denk nicht in deiner Drangsalhitze,
Wenn Blitz und Donner kracht
Und die ein schwüles Wetter bange macht,
Dass du von Gott verlassen seist.
Gott bleibt auch in der größten Not,
Ja gar bis in den Tod
Mit seiner Gnade bei den Seinen.
Du darfst nicht meinen,
Dass dieser Gott im Schoße sitze,
Der täglich wie der reiche Mann,
In Lust und Freuden leben kann.
Der sich mit stetem Glücke speist,
Bei lauter guten Tagen,
Muss oft zuletzt,
Nachdem er sich an eitler Lust ergötzt,
"Der Tod in Töpfen" sagen.
Die Folgezeit verändert viel!
Hat Petrus gleich die ganze Nacht
Mit leerer Arbeit zugebracht
Und nichts gefangen:
Auf Jesu Wort kann er noch einen Zug erlangen.
Drum traue nur in Armut, Kreuz und Pein
Auf deines Jesu Güte
Mit gläubigem Gemüte;
Nach Regen gibt er Sonnenschein
Und setzet jeglichem sein Ziel.

Gdy ból ci z piersi wydrze łkanie,
Kiedy pioruny chcą cię razić,
Cisza przed burzą zaś przerazić,
Nie mniemaj, że Bóg rzucił cię,
W największej biedzie przy wybranych On,
Aż po sam zgon.
Trwa i obdarza ręką swą hojną.
Myśleć nie wolno,
Że tylko o tym ma staranie,
Kto w wielkiej bogactw obfitości
Oraz rozkoszy i radości.
Któremu los uśmiecha się.
Kto dni tak spędza.
Na tego często przyjdzie nędza.
Po tym jak żądzą się nadelektuje,
Często „Śmierć w garnku" wykrzykuje.
Czas przyszły odmieni wiele;
Choć Piotr noc całą ciemną,
Pracą trudził się daremną
Pustą ciągnąc sieć,
Mógł na jedno Pana słowo dobry połów mieć
A więc zaufaj w twym cierpieniu
Dobroci Jego pełnej łask.
Trwaj w pełnym wiary nastawieniu;
Po deszczu da Pan słońca blask.
Każdemu wyznaczy cele.

Ich will auf den Herren schaun
Und stets meinem Gott vertraun.
Er ist der rechte Wundermann.
Der die Reichen arm und bloß
Und die Armen reich und groß
Nach seinem Willen machen kann.

Na Pana się chcę kierować wzrokiem,
Z każdym pogodzić się wyrokiem.
On tylko do cudów zdolny.
Bogatych czyni nagimi,
Biednych majętnymi.
Każdy rozkazom Jego powolny.

Sing, bet und geh auf Gottes Wegen,
Verricht das Deine nur getreu
Und trau des Himmels reichem Segen,
So wird er bei dir werden neu;
Denn welcher seine Zuversicht
Auf Gott setzt, den verlässt er nicht.

Z modlitwą szczerą i śpiewaniem
Wypełniaj obowiązek swój,
A Bóg otoczy cię staraniem
I wskaże szczęśliwości zdrój.
Kto się na Boga ufnie zda,
Wiernego w Nim obrońcę ma.