Amore traditore,
Tu non m'inganni più.

Non voglio più catene,
Non voglio affanni, pene,
Cordoglio e servitù.

Miłości, ty zdrajczyni,
Nie oszukasz mnie więcej.

Nie chcę już nigdy łańcuchów,
Nie chcę też męczarni, szlochów
I niewoli bolesnej.

Zdradziecka Ty miłości,
nie będziesz iuże zwodzić mię.

Twych oków[1] ja iuże nie chcę,
nie chcęć ia gryzot, boleści,
niewolstwa[2], doległości.

[1] Okowów.
[2] arch. niewoli.

Voglio provar,
Se posso sanar
L'anima mia dalla piaga fatale,
E viver si può senza il tuo strale;
Non sia più la speranza
Lusinga del dolore,
E la gioja nel mio core,
Più tuo scherzo sara nella mia costanza.

Chcę spróbować,
Czy uratować
Mogę duszę moją od fatalnej rany
I czy można żyć dalej bez twojej strzały;
Niech nie będzie nadziei
Co przynętą boleści,
Niech serca mego radości
Będą nie w twych żartach, lecz w mej niezłomności.

Chcęć ia próbę podjąć
czy li mam moc odiąć
duszycy[1] ono śmiertelne zranienie,
czy li możebne[2] bez strzał Twych istnienie.
Niechżeć ufność iuże sczeźnie[3],
tać pochlebstwem karmi cierpienie,
niechżeć mi weseli sie sierce,
nie szyderstwami Twemi, ależ[4] mym zaparciem.

[1] arch. duszy.
[2] Możliwe.
[3] Zniknie.
[4] Ale.

Chi in amore ha nemica la sorte,
È follia, se non lascia d'amar,

Sprezzi l'alma le crude ritorte,
Se non trova mercede al penar.

Komu w miłości los nieprzyjacielem,
Ten szaleńcem, jeżeli kochać nie przestanie,

Wzdraga się dusza przed srogim łańcuchem.
Jeśli za swą mękę nagrody nie dostanie.

Który kochaiąc opatrzność ma za adwersarza
zmysły postradał ieżeli sie kochać odważa.

W pogardzie duszyca miewa więzy surowe,
skoro nienagrodzoną za cierpienie owe.