Gott ist unsre Zuversicht,
Wir vertrauen seinen Händen.

Wie er unsre Wege führt,
Wie er unser Herz regiert,
Da ist Segen aller Enden.

Bóg wszak naszą jest ostoją,
Kładziemy się w Jego dłonie.

Gdzie On drogi nam toruje,
I gdzie sercem On kieruje,
To tam błogi czeka koniec. 

Oto Bóg naszą wiarą bywa,
w dłoniach Iego dufność mamy.

Kędy Onci nas wodzi ścieżkami,
iako siercami rządzi naszemi,
błogosławieństwo bywa tamo.

Gott ist und bleibt der beste Sorger,
Er hält am besten Haus.
Er führet unser Tun zuweilen wunderlich,
Jedennoch fröhlich aus,
Wohin der Vorsatz nicht gedacht.
Was die Vernunft unmöglich macht,
Das füget sich.
Er hat das Glück der Kinder, die ihn lieben,
Von Jugend an in seine Hand geschrieben.

Bóg jest najlepszym gospodarzem,
I On najlepiej o nas dba,
Choć czasem dziwną drogę wskaże,
On sprawia, że dochodzimy cali
Nawet tam gdzieśmy dojść nie zamierzali.
Co rozum nasz za mrzonkę ma,
To właśnie się wydarza.
Dzieci, co Go kochają, od młodości broni,
Szczęście ich zapisane jest na Jego dłoni. 

Bóg bywa dzisia a iutro naylepszym opiekunem,
Onci naylepiey dba o domostwa fortunę.
Cudownie wodzi czyny nasze czasami,
każdy z nich do kresu szczęśliwego,
kędyśmy nawet nie biegli myślami.
Co niemożebne dla zmysłu naszego
bywa spełnione.
Oto szczęsności dzieciąt, które umiłował,
ode młodości w swey dłoni uchował.

Schläfert allen Sorgenkummer
In den Schlummer
Kindlichen Vertrauens ein.

Gottes Augen, welche wachen
Und die unser Leitstern sein,
Werden alles selber machen.

Ukołyszcie swoje troski
W śnie beztroskim,
Z zaufaniem, tak jak dzieci.

Oczy Boga, co czuwają,
Których blask jak gwiazdy świeci,
Te same o nas zadbają. 

Poślii wsze troski, strapienia
w obięcia zaśnienia
dziecinney ufności.

Oczy Boże czuwaiące
będą by gwiazdy prowadzące,
uczynią same wszytko w pełności.

Drum folget Gott und seinem Triebe.
Das ist die rechte Bahn.
Die führet durch Gefahr
Auch endlich in das Kanaan
Und durch von ihm geprüfte Liebe
'Auch an sein heiliges Altar
Und bindet Herz und Herz zusammen,
Herr! sei du selbst mit diesen Flammen!

Idźcie za wolą Bożą i zaufajcie Panu,
Bo to jest właściwa droga,
Co po trudach oraz trwogach,
Zawiedzie was do Kanaanu.
A miłość, przez Boga wypróbowana.
Na święty prowadzi ołtarz Pana,
I serca dwa w jedno zamienia.
Panie! Ty sam bądź w tych płomieniach! 

Stąd podążaycie za wolą Boga.
Toć bywa właściwa droga.
Tać wiedzie, chocia wkoło nieprzezpiecznie,
w Kanaan koniecznie
a umiłowania tchnieniami próbie poddanemi
ku ołtarzowi świętemu Iego
a sierce iedno przyłącza do drugiego,
Panie! bądź Ty sam z płomieńmi onemi!

Du süße Lieb, schenk uns deine Gunst,
Lass uns empfinden der Liebe Brunst,
Dass wir uns von Herzen einander lieben
Und in Fried auf einem Sinne bleiben.
Kyrie eleis!

Ogniu miłości, niech Twój promień
I w nas żarliwy wzbudzi płomień.
By z serca całego każdy bliźniego
Kochał i ducha był zgodliwego.
Kyrielejson!

Przyday nama względów, miedźwna miłości,
zwól poznać uczucia żarliwości,
iżbychmy drugich z sierca miłowali
a w iednocie spokoinego umysłu pozostali.
Panie, okaż zmiłowanie!

O du angenehmes Paar,
Dir wird eitel Heil begegnen,
Gott wird dich aus Zion segnen
Und dich leiten immerdar,
O du angenehmes Paar!

O ty, paro jakże miła,
Jakież szczęście w twoim domu!
Błogosławi Bóg z Syjonu,
Wiedzie cię, byś nie zbłądziła,
O ty, paro jakże mila! 

O Ty wspaniała paro,
iedynie szczęsność Ci się trafi,
Bóg z Syonu pobłogosławi,
prowadzenia obdarzy darem,
o Ty wspaniała paro!

So wie es Gott mit dir
Getreu und väterlich von Kindesbeinen an gemeint,
So will er für und für
Dein allerbester Freund
Bis an das Ende bleiben.
Und also kannst du sicher gläuben,
Er wird dir nie
Bei deiner Hände Schweiß und Müh
Kein Gutes lassen fehlen.
Wohl dir, dein Glück ist nicht zu zählen.

Tak jak sam Bóg o ciebie dbał
W ojcowskiej swej wierności,
Kiedy cię strzegł już w twej młodości,
Tak i dalej On by chciał
Być za przyjaciela ci 
Aż po twe ostanie dni;
Teraz możesz już uwierzyć
I być pewnym tego,
Że przy catym rąk twych trudzie
On nie odmówi ci dobra żadnego.
Ach, szczęścia twego nie da się zmierzyć. 

Iako Bóg Cię uchował,
wiernie a oćcowsko od kołyski postępował,
tako na wieki wiecznie
iako naywiększy Twoy wspomożyciel
do kresu Twego ostanie.
Nadto dufać możesz pewnie nad życie,
iże w żadney godzinie
pracy znoiney w pocie czoła Twego
nie poskąpi z dóbr żadnego.
Cześć Ci, szczęsność Twa wielka niezmierzenie.

Vergnügen und Lust,
Gedeihen und Heil
Wird wachsen und stärken und laben.

Das Auge, die Brust
Wird ewig sein Teil
An süßer Zufriedenheit haben.

Radość głęboka,
Szczęście przez czas cały
Niech rośnie i niechaj w was gości.

I serce, i oko
Będą udział miały
W owej przesłodkiej waszej radości.

Szczęśliwość a rozkoszności,
rozwóy a siły witalności
umocnią, róść dadzą z pokrzepieniem.

Oczy z piersią toć odczuią,
iże wieczną część swą maią
w miedźwney pomyślności.

Und dieser frohe Lebenslauf
Wird bis in späte Jahre währen.
Denn Gottes Güte hat kein Ziel,
Die schenkt dir viel,
Ja mehr, als selbst das Herze kann begehren.
Verlasse dich gewiss darauf.

I taka radość będzie trwać
Przez waszą ziemską drogę całą.
Dobroci Boga granic brak,
Tak wiele Pan nam daje wszak,
Więcej niż serce by pożądało.
Na nią możecie więc się zdać. 

A ów bieg żywota szczęśliwy
trwać będzie aż po wiek sędziwy.
Oto Boża dobroć nieskończona,
wieleć daruie Tobie ona,
więcey prawie, niż sierce samo może żądać.
Pewnie możecie na to się zdać.

So wandelt froh auf Gottes Wegen,
Und was ihr tut, das tut getreu!
Verdienet eures Gottes Segen,
Denn der ist alle Morgen neu;
Denn welcher seine Zuversicht
Auf Gott setzt, den verlässt er nicht.

Wędrujcie więc po Bożych drogach,
Spełniając obowiązek swój.
Zbierając dary łaski Boga,
Bo tej w Nim co dzień mamy zdrój.
Kto się na Boga ufnie zda,
Wiernego w Nim obrońcę ma. 

Radośnie stąpaycie po ścieżkach, co Boże,
a cokolwiek czynicie czyńcie we wierze!
Byście na błogosławieństwo Boga zasłużyli
żyicie, ono z każdym rankiem nowym się stawa;
ludzi, którzy dufność swą w Bodze położyli,
nigdy Onci samych nie zostawia.