Ich habe meine Zuversicht
Auf den getreuen Gott gericht,
Da ruhet meine Hoffnung feste.

Wenn alles bricht, wenn alles fällt,
Wenn niemand Treu und Glauben hält,
So ist doch Gott der allerbeste.

Ufność, którą posiadam,
W Panu tylko pokładam.
W Nim mą nadzieję mam.

Gdy wszystko wali się, załamuje,
Kiedy nikt wiary nie dochowuje,
Wtedy najlepszy jest wszak Pan. 

Mamci ia zawierzenie
w Panu, co wiernie ze mną postępuye.  
tamo wiara ma pewne odpoczynienie.

Skoro wszytko upada, wsze kruszeye,
niemasz szczyrego ni wierzącego,
Boga masz wciąż przecie naylepszego.

Gott meint es gut mit jedermann,
Auch in den allergrößten Nöten.
Verbirget er gleich seine Liebe,
So denkt sein Herz doch heimlich dran,
Das kann er niemals nicht entziehn;
Und wollte mich der Herr auch töten,
So hoff ich doch auf ihn.
Denn sein erzürntes Angesicht
Ist anders nicht
Als eine Wolke trübe,
Sie hindert nur den Sonnenschein,
Damit durch einen sanften Regen
Der Himmelssegen
Um so viel reicher möge sein.
Der Herr verwandelt sich in einen grausamen,
Um desto tröstlicher zu scheinen;
Er will, er kann's nicht böse meinen.
Drum lass ich ihn nicht, er segne mich denn.

Bóg dla nas dobra pragnie jedynie,
Choć nieraz człowiek w bólu niemal ginie.
Nawet, gdy Pan swą miłość ukrywa.
Pamięta o nas Jego serce zatroskane.
On swej miłości nie zdolny się wypierać,
Więc nawet gdyby kazał mi umierać,
To w Nim nadzieja ma spoczywa.
Toć Jego oblicze zagniewane
Może być porównane 
Do ciemnej chmury,
Która zakrywa słońca blask,
Lecz przez to deszczem łagodnym z góry
Błogosławieństwo nieba łask
Z szczodrzejszą jeszcze spływa obfitością.
Pan może się okrutnym zdawać,
By tym troskliwszym się okazać;
Nie chce, nie może myśleć źle,
Nie puszczę więc Go, aż pobłogosławi mnie. 

Oto Bóg ku kolżdemu dobre ma intencye,
takoż śród nieszczęść wielkich wielce.
Mimo, iż miłość swą na krótko chowa
siercem tąć skrycie wspomina od nowa,
nie da nigdy, by sstało sie tey oddalenie;
a ieśliby chciał Pan mię żywota zbawić,
będęć ia w Nim miał swe dufanie.
Iego gniewliwey obliczności
wyraz zdaie sie bydź w iedności
z obłokiem cienie rzucaiącem,
iż niewidocznym Słoinca blask nam sprawi,
by przez łagodliwe dżdżowe spadnienie
błogosławieństwo niebieskie daiące
wieleć więcey bogatszem było nasze powodzenie.
Pan odmienia sie w bezlitosnego,
by tym więcej dokazać ukoienia swego;
Nie ma, nie może mieć złych intencyi.
Stąd nie dam Ji odyść, póki nie pobłogosławi mi.

Unerforschlich ist die Weise,
Wie der Herr die Seinen führt.

Selber unser Kreuz und Pein
Muss zu unserm Besten sein
Und zu seines Namens Preise.

Wszak ścieżki Pana niezgłębione,
Którymi wybranych swych prowadzi.

Nawet poprzez ból i krzyż
Dobro dla nas może przyjść,
A Imię Jego zostać wywyższone. 

Ścieszki bywaią nieodgadnionemi,
któremi Pan swych wiernych wiedzie.

Same nasze krzyż a boleści
muszą k’nam przyiść z owoce dobremi
a imię Iego nieść na wysokości.

Die Macht der Welt verlieret sich.
Wer kann auf Stand und Hoheit bauen?
Gott aber bleibet ewiglich;
Wohl allen, die auf ihn vertrauen!

Wszystkie siły świata kiedyś kres swój mają.
Któż może się oprzeć na pozycji swej i stanie?
Bóg tylko na zawsze zostanie.
Błogosławieni, którzy Mu zaufają! 

Światowe tracą sie zwierzchności,
któż na tytułach a honorach muruie?
Bóg acz ostanie sie w wieczności,
szczęsny, któż Iemu dufność swą ofiaruie.

Auf meinen lieben Gott
Trau ich in Angst und Not;
Er kann mich allzeit retten
Aus Trübsal, Angst und Nöten;
Mein Unglück kann er wenden,
Steht alls in seinen Händen.

Bogu, co kocha mnie,
Zaufać w trwodze chcę. 
Bezpiecznie mnie prowadzi; 
Nieszczęściom mym zaradzi;
Ratuje w biedzie, w mękach. 
Wszystko jest w Jego rękach. 

Oto Bogu umiłowanemu
dufam w biadzie a boleści;
Onci zawżdy ieść w możności
przybyć ku wybawieniu moyemu;
Nieszczęsność Przezeń odwróconą bywa,
wszytko w dłoniach Iemu przecie spoczywa.