Nimm, was dein ist, und gehe hin.

Weź, co twoje, i odejdź!

Weźmi, co Twego ieść y wynidź precz.

Murre nicht,
Lieber Christ,
Wenn was nicht nach Wunsch geschicht;

Sondern sei mit dem zufrieden,
Was dir dein Gott hat beschieden,
Er weiß, was dir nützlich ist.

Nie szemrajcie
Chrześcijanie,
Gdy się coś wbrew woli stanie.

Z tego bądź zadowolony,
Czym zostałeś obdarzony;
Potrzeby twe Bogu znane.

Porzuć oto knowanie,
miluczki krześciianinie,
gdaż co nie stanie się zgodnie z życzeniem;

z tym Ci mieć ukontentowanie,
cóż Bóg Tobie przeznacza wiecznie,
Onci zna, co Tobie pożyteczne.

Was Gott tut, das ist wohlgetan,
Es bleibt gerecht sein Wille;
Wie er fängt meine Sachen an,
Will ich ihm halten stille.
Er ist mein Gott,
Der in der Not
Mich wohl weiß zu erhalten:
Drum lass ich ihn nur walten.

Co czyni Bóg, jest dobrze tak
I z sprawiedliwej woli.
Jakkolwiek mi się da we znak,
Chcę cichym być w swej doli.
Niech wierny Bóg, co czasu trwóg
Przed zgubą swoich strzeże,
Mój los w swe ręce bierze.

Dobrzeć udziałane toć, co Bóg udziała,
prawą zostawa wola Iego cała;
Iakkolwiek on sprawy rozporządza memi
chcęć ia w nim powierzony w cichości tkwić.
Bogiem moim Onci,
śród biady Tenci
zna, iako mi zapewnić zachowanie:
stąd niech Iego iedynego będzieć panowanie.

Wo die Genügsamkeit regiert
Und überall das Ruder führt,
Da ist der Mensch vergnügt
Mit dem, wie es Gott fügt.
Dagegen, wo die Ungenügsamkeit das Urteil spricht,
Da stellt sich Gram und Kummer ein,
Das Herz will nicht
Zufrieden sein,
Und man gedenket nicht daran:
Was Gott tut, das ist wohlgetan.

Bo gdzie umiarkowanie,
I tam gdzie skromność rządzi,
Tam człowiek ma upodobanie
W tym, co mu Pan Bóg zrządzi.
Przeciwnie: tam gdzie brak wstrzemięźliwości,
Tam są zgryzoty i zmartwienia,
I nie zna serce ukojenia,
I nie chce myśleć człowiek tak:
Co czyni Bóg, jest dobre wszak.

Któż na tem, co zadosyć poprzestawa
a wszędy przy sterze stawa
człek tenci bywa ukontentowanym
z tem, co od Boga dlań przeznaczanym.
Odmiennie: kędy wyrok nieumiarkowanie rzecze
tamo gryzota, frasunem nade wszem ma pieczę,
Sierce nie będzieć czuło,
iże kontentym się sstało,
a człek nie przemyśliwa o tem,
iż co Bóg uczyni w sobie ma dobrotę.

Genügsamkeit
Ist ein Schatz in diesem Leben,
Welcher kann Vergnügung geben
In der größten Traurigkeit,
Genügsamkeit.
Denn es lässet sich in Allem
Gottes Fügung wohl gefallen
Genügsamkeit.

Dar wstrzemięźliwości
Jest w życiu skarbem prawdziwym,
Czyniąc człowieka szczęśliwym,
Gdyż nawet w wielkiej żałości
Pozwala z zadowoleniem
Cieszyć się Bożym zrządzeniem
Dar wstrzemięźliwości.

Na tem, co zadosyć mieć poprzestawanie
bywa żywota tego źrzódłem maiętności,
cóż przyda szczęsności
śród wielikiey smętności,
na tem, co zadosyć mieć poprzestawanie.
Oto bowiem we wszelakim
Bożym zrządzeniu szczęsny będzieć taki,
któż na tem, co zadosyć ma poprzestawanie.

Was mein Gott will, das gscheh allzeit,
Sein Will, der ist der beste.
Zu helfen den'n er ist bereit,
Die an ihn glauben feste.
Er hilft aus Not, der fromme Gott,
Und züchtiget mit Maßen.
Wer Gott vertraut, fest auf ihn baut,
Den will er nicht verlassen.

Co Bóg mój chce, niech stanie się.
Najlepsza wola Jego
Obfitą pomoc wszystkim śle,
Co mocno wierzą w Niego.
Nasz wierny Bóg uwalnia z trwóg
A karze tylko miernie.
Kto dzień po dniu zaufa Mu,
Pan temu sprzyja wiernie.

Jaką wola Boża tako zawsze się wydarza,
naylepszą ona bywa;
wspomożeniem swym chce obdarzać
tych, których wiara Weń prawdziwa.
Salwuie śród biad Bóg pełen świętości
y kara Iego dana w roztropności:
który zaufał Bogu muruiąc Nań pewnie
nie pozna nigdy, co to opuszczenie.