Mit Fried und Freud ich fahr dahin
In Gottes Willen;
Getrost ist mir mein Herz und Sinn,
Sanft und stille;
Wie Gott mir verheißen hat,
Der Tod ist mein Schlaf worden.

W pokoju z światem żegnam się,
Z woli Boga.
Już pocieszone serce me,
Znikła trwoga.
Bo to mi obiecał Bóg:
Ma śmierć snem jeno będzie. 

W pokoiu, szczęściu stąd odbieżę
w zgodzie z BOGIEM;
serce a zmysł pewne są szczerze,
spokoine, błogie;
iak BÓG przyobiecał mi,
umrzeć mi będzie iako śnić.

Ich will auch mit gebrochnen Augen
Nach dir, mein treuer Heiland, sehn.

Wenngleich des Leibes Bau zerbricht,
Doch fällt mein Herz und Hoffen nicht.
Mein Jesus sieht auf mich im Sterben
Und lässet mir kein Leid geschehn.

Chciałbym, by me gasnące oczy
Ku Tobie, Zbawco mój, patrzyły.

Gdy się gmach ciała już rozpadnie,
Nadzieja moja nie upadnie.
Bo i w mej śmierci Pan mnie zoczy,
Da, by mi bóle nie dokuczyły.

Chcę takoż oczy złamanemi
ku Tobie wyglądać, wierny Zbawco.

Budowla ciała znika z ziemi,
lecz nie upada ufność, serce.
Pan patrzy na me umieranie,
nie da, bym odczuł, czym cierpienie.

O Wunder, dass ein Herz
Vor der dem Fleisch verhassten Gruft und gar des Todes Schmerz
Sich nicht entsetzet!
Das macht Christus, wahr' Gottes Sohn,
Der treue Heiland,
Der auf dem Sterbebette schon
Mit Himmelssüßigkeit den Geist ergötzet,
Den du mich, Herr, hast sehen lan,
Da in erfüllter Zeit ein Glaubensarm das Heil des Herrn umfinge;
Und machst bekannt
Von dem erhabnen Gott, dem Schöpfer aller Dinge
Dass er sei das Leben und Heil,
Der Menschen Trost und Teil,
Ihr Retter vom Verderben
Im Tod und auch im Sterben.

To cud, że serce me
Grób widząc, którego nienawidzi ciało
, Patrząc na śmierci mękę całą,
Nie lęka wcale się!
To czyni Chrystus, Boży Syn,
W Nim Zbawcę mam,
Który na śmierci łożu mym
Ducha słodyczą rajską raduje,
Którego w miłosierdziu swym
Bo czasu owego
Ramię wiary Pańskie zbawienie obejmuje;
Dałeś mi sam,
Stworzyciela wszechrzeczy,Boga Najwyższego
By mi zbawieniem, życiem był
Działem, otuchą, by dodał sil,
Aby ratunkiem mógł być dla mnie
W życiu i w umieraniu. 

O dziwo, serce oto
przed ciała obrzydłą grobową grotą
ani przed śmierci boleścią
nie zdięte lękliwością!
Toć Chrystus, Syn BOGA prawy, czyni,
Odkupiciel wiernością słynie,
który na łożu śmierci iuże
ducha raduie słodkością, co w górze,
to, Panie, uyrzeć mi dozwolisz,
gdy okrąg wiary ramion zbawienie Pana okoli;
przydałeś wiedzenie
o BOGU wysokim, stwórcy wszechrzeczy,
iż Onci żywot a zbawienie,
cieszenie człeka, iego ma na pieczy,
wybawca przed sczeźnieniem
w życiu a skonu godzinie.

Ein unbegreiflich Licht erfüllt den ganzen Kreis der Erden.

Es schallet kräftig fort und fort
Ein höchst erwünscht Verheißungswort:
Wer glaubt, soll selig werden.

Dziś światłem niepojętym jest
Krąg ziemi cały napełniony.

Rozbrzmiewa w każdą świata stronę
Nadziei słowo upragnione:
Kto wierzy, ten będzie zbawiony. 

Światło niewypowiedziane
krąg ziemi opromienia cały.

Wykwita znowu pełne siły,
żądane tak przyobiecanie,
kto wierzy ten szczęsnym nazwany.

O unerschöpfter Schatz der Güte,
So sich uns Menschen aufgetan: es wird der Welt,
So Zorn und Fluch auf sich geladen,
Ein Stuhl der Gnaden
Und Siegeszeichen aufgestellt,
Und jedes gläubige Gemüte
Wird in sein Gnadenreich geladen.

Skarbnico dobroci niewyczerpana,
Która się oto otwierasz dla nas:
Dla świata tego, Który jest godzien jeno gniewu Twego
Zwycięstwa znak
I ołtarz łaski jest wystawiony.
Kto wierzy tak,
Do królestwa laski jest zaproszony. 

Nieprzeliczony skarb dobrości,
co nam iest, ludziom, uczyniona: świat oto,
co pełen przeklęstwa a złości,
tron łask dobroty
otrzyma ze znakiem wygraney,
a wszelka wierząca dusza
w otwarte bramy łaski włości rusza.

Er ist das Heil und selge Licht
Für die Heiden,
Zu erleuchten, die dich kennen nicht,
Und zu weiden.
Er ist deins Volks Israel
Der Preis, Ehr, Freud und Wonne.

On wszak dla pogan światło śle,
On zbawieniem.
Dla tych, którzy nie znają Cię,
Oświeceniem.
On dla Izraela jest
Radością oraz chwałą. 

To-ć iest zbawienie, święta iaśń
poganom
na oświecenie, u nich Cię nie znano,
trzeba ich paść.
On Izraela, ludu Twego,
źródłem czci, chwały, wesela rozkosznego.