Es ist das Heil uns kommen her
Von Gnad und lauter Güte.
Die Werk, die helfen nimmermehr,
Sie mögen nicht behüten.
Der Glaub sieht Jesum Christum an,
Der hat g'nug für uns all getan,
Er ist der Mittler worden.

Bóg dał zbawienie w łaski czas
Z ogromnej swej miłości;
Uczynki zaś nie mogą nas
Wieść do sprawiedliwości.
Wzrok na Jezusa wiara śle,
Co zbawić nas od grzechu chce,
Jest naszym Pośrednikiem.

Oto k nam przybywa nasze wybawienie
dzięki klemencyi a mnogiey dobrości.
Działa, które w żaden czas dopomożeniem
nie dawaią bezpieczności.
Iezukryst spogląda iedno na wierzenie,
Tenci nam wszem uczynił zadosyć iuże,
Onci pośrednika pełni urząd.

Gott gab uns ein Gesetz, doch waren wir zu schwach,
Dass wir es hätten halten können.
Wir gingen nur den Sünden nach,
Kein Mensch war fromm zu nennen;
Der Geist blieb an dem Fleische kleben
Und wagte nicht zu widerstreben.
Wir sollten im Gesetze gehn
Und dort als wie in einem Spiegel sehn,
Wie unsere Natur unartig sei;
Und dennoch blieben wir dabei.
Aus eigner Kraft war niemand fähig,
Der Sünden Unart zu verlassen,
Er mocht auch alle Kraft zusammenfassen.

Bóg dal nam Prawo, lecz zbrakło sil,
By Zakon zachowywać,
I każdy człowiek w grzechu tkwił,
Nie mógł pobożnym się nazywać.
Duch był więziony przez ciało mdłe
I nie śmiał mu sprzeciwić się.
Prawa mieliśmy przestrzegać,
W jego lustrze zaś dostrzegać
Jak jest zepsuta nasza natura.
Lecz każdy w swym grzechu został był
I nie mógł nikt z swych własnych sil
Porzucić grzechu, w którym trwał,
Chociażby bardzo tego chciał.

Oto Bóg poruczył nam przykazania, wątli zbyt atoli
będąc zachować onych nie byliśmy w możności.
Iedno ku zgrzeszeniuśmy kroczyli,
niemaszci tego, co by trwał w pobożności;
Duch z powłoką ciała był zczepiony trwale,
nie mogąc sprzeciwić oney się cale.
Winniśmy byli iść podług nakazów
a w nim niby w zwierciadle wyglądać obrazu
natury naszey złey;
a mimo to pozostaliśmy przy oney.
Żaden w sobie nie odnalazł sił,
iżby oddalić od się grzeszne niegodziwości,
nawet, ieśliby wszytkich mocy użył.

Wir waren schon zu tief gesunken,
Der Abgrund schluckt uns völlig ein,

Die Tiefe drohte schon den Tod,
Und dennoch konnt in solcher Not
Uns keine Hand behülflich sein.

Zbyt bardzośmy zapadli w głębię,
Otchłań połknęła całkiem nas.

I chociaż śmierć już nam groziła,
To ręka żadna nie mogła była
Być nam podana w trwogi czas.

Iużeśmy pogrążeni byli w toni,
pożarci od otchłani w zupełności,

byliśmy iuże od śmirci zagrożeni,
atoli w biadzie nikt w możności
udzielić pomocney nama dłoni.

Doch musste das Gesetz erfüllet werden;
Deswegen kam das Heil der Erden,
Des Höchsten Sohn, der hat es selbst erfüllt
Und seines Vaters Zorn gestillt.
Durch sein unschuldig Sterben
Ließ er uns Hülf erwerben.
Wer nun demselben traut,
Wer auf sein Leiden baut,
Der gehet nicht verloren.
Der Himmel ist für den erkoren,
Der wahren Glauben mit sich bringt
Und fest um Jesu Arme schlingt.

Lecz Prawo musiało być wypełnione.
Przyszedł więc Zbawca na tę stronę,
Sam spełnił Zakon, Syn Najwyższego
I tak ugasił gniew Ojca Swego.
I przez swój niewinny zgon
Wieczną pomoc dal nam On.
A kto powierzy Jemu się.
Na Jego męce budować chce,
Ten nie będzie wszak zgubiony:
Ten do Raju przeznaczony,
Czyja wiara niezachwiana,
Kto za rękę trzyma Pana.

Musiał wszak Zakon uyrzeć wypełnienie;
stąd wybawienie przybyło ziemie,
Syn Nawirzchniego sam tego dokonał
uśmierzaiąc Oćca swego zagniewanie.
Przez to, iż niezawiniony skonał
dał nam możność, byśmy wspomożeni byli.
Który Iemu iednemu się zawierzy,
któż na męce Iego wznosi szczerze
porażki nie uświadczy chwili.
Niebiosa są iemu pisane,
który prawe wierzenie wniesie
a w Iezusa ramiona powierzy się.

Herr, du siehst statt guter Werke
Auf des Herzens Glaubensstärke,
Nur den Glauben nimmst du an.

Nur der Glaube macht gerecht,
Alles andre scheint zu schlecht,
Als dass es uns helfen kann.

Zamiast na uczynki, Panie,
Patrzysz Ty na zaufanie.
Tylko wiarę przyjmiesz sam.

Tylko wiara da zbawienie.
Reszta jest na zatracenie
I nie może pomóc nam.

Panie, prócz skutków dobrego czynienia
widzisz Ty potęgę sierca wierzenia,
iedno wierzenie do się przyimuiesz.

Iedno wierzenie prawym czyni,
insze wsze zbyt małe się wydaie,
iżbyśmy przez to mieli bydź wspomożeni.

Wenn wir die Sünd aus dem Gesetz erkennen,
So schlägt es das Gewissen nieder;
Doch ist das unser Trost zu nennen,
Dass wir im Evangelio
Gleich wieder froh
Und freudig werden:
Dies stärket unsern Glauben wieder.
Drauf hoffen wir der Zeit,
Die Gottes Gütigkeit
Uns zugesaget hat,
Doch aber auch aus weisem Rat
Die Stunden uns verschwiegen.
Jedoch, wir lassen uns begnügen,
Er weiß es, wenn es nötig ist,
Und brauchet keine List
An uns; wir dürfen auf ihn bauen
Und ihm allein vertrauen.

Choć Zakon daje poznać nam nasze grzechy
To gnębi sumienie stare.
Lecz w tym źródło jest pociechy,
Że Dobra Nowina,
To dla nas przyczyna
Wesela wielkiego.
Co znów wzmacnia naszą wiarę.
Stąd w nadziei na czas czekamy,
Co przez dobroć Jego
Jest nam obiecany.
Nawet gdy z Bożej mądrości
Godziny tej nie znamy.
Pozostajemy w ufności,
Że Pan wie, co kiedy śle
I podstępem brzydzi się.
Na Nim budować możemy.
Na Nim się nie zawiedziemy.

Skoro zgrzeszenie na gruncie Prawa poznawamy
świadomość tać powala sąmnienie.
Atoli bywa nam toć pocieszeniem,
iż w Ewangelii mamy
nawrót do wesołości,
a nadto radosney błogości:
toć wiarę naszą mocną czyni.
Stąd wyglądamy oney godziny,
tąć Dobrość Boża
nam w obietnicy zechciała złożyć,
ależ wiedziony mądrością w radzie
godziny owey przed oczy nam nie kładzie.
Atoli niech nam wiesiele zagości,
Onci zna, kiedyż nadeidzie czas właściwy,
nie przynasza nam przewrotności.
Na Nim można nam murować
a iedno Iemu dufność zachować.

Ob sichs anließ, als wollt er nicht,
Lass dich es nicht erschrecken;
Denn wo er ist am besten mit,
Da will ers nicht entdecken.
Sein Wort lass dir gewisser sein,
Und ob dein Herz spräch lauter Nein,
So lass doch dir nicht grauen.

Choć czasem tobie zdaje się,
Że Bóg ci pomóc nie chce,
Niech serce twe nie trwoży się,
On pomoc śle, gdy zechce;
Więc wierzyć Jego Słowu chciej
I wbrew wszystkiemu pewność miej,
Że Bóg cię nie zawiedzie.

Chocia się zdawa, iż nie taka wola Iego
nie byway przez to przestraszonym;
boć skoro Onci przy Tobie postawiony
nie będzieć chciał okazania iawnego.
Niech Mowa Iego będzieć dla Cię pewną
mimo, iż sierce ,,nie’’ woła iedno,
nie day przystępu do się trwodze.