Herr, wie du willt, so schick's mit mir
Im Leben und im Sterben!

Tenor
Ach! aber ach! wieviel
Läßt mich dein Wille leiden!
Mein Leben ist des Unglücks Ziel,
Da Jammer und Verdruss
Mich lebend foltern muss,
Und kaum will meine Not im Sterben von mir scheiden.
Allein zu dir steht mein Begier,
Herr, lass mich nicht verderben!

Bass
Du bist mein Helfer, Trost und Hort,
So der Betrübten Tränen zählet
Und ihre Zuversicht,
Das schwache Rohr, nicht gar zerbricht;
Und weil du mich erwählet,
So sprich ein Trost- und Freudenwort!
Erhalt mich nur in deiner Huld,
Sonst wie du willt, gib mir Geduld,
Denn dein Will ist der beste.

Sopran
Dein Wille zwar ist ein versiegelt Buch,
Da Menschenweisheit nichts vernimmt;
Der Segen scheint uns oft ein Fluch,
Die Züchtigung ergrimmte Strafe,
Die Ruhe, so du in dem Todesschlafe
Uns einst bestimmt,
Ein Eingang zu der Hölle.
Doch macht dein Geist uns dieses Irrtums frei
und zeigt, dass uns dein Wille heilsam sei.
Herr, wie du willt!

O, Panie, jako zechcesz sam,
Tak rządź moimi losy.

Tenor:
Ach! Ależ ach! Jak wiele
Każe mi cierpieć wola Twa!
Me życie jest nieszczęścia celem,
Gdyż zgryzoty i zmartwienia
Tak mnie dręczą bez wytchnienia,
I nawet w godzinie śmierci ma bieda przy mnie trwa.

Dla Ciebie tylko miłość mam,
Ty złe odwracaj ciosy!

Bas:
Tyś mą pomocą, skarbem, światłością.
Ty utrapionym sam liczysz Izy.
Tyś jest jedyną ostoją mi.
Ty nadłamanej trzciny nie złamiesz,
A żeś mnie wybrał sobie, mój Panie,
Przeto te słowa mówię z radością:

Choć wokół zło, to łaska Twa
Cierpliwość mi i stałość da.
Twa wola jest najlepsza.

Sopran:
Twa wola jest jak księga opieczętowana,
Daremnie człowiek zgłębić się ją stara;
Przekleństwem się jawi Twe błogosławieństwo dla nas,
Karcenie zaś wygląda jak najsroższa kara.
Spokój zaś, co w śmierci śnie
Z woli Twojej na nas czeka,
Nam piekieł bramą jawi się.
Lecz duch Twój wyzwala z tych błędów człowieka.
Ujawnia, że wola Twa nas uzdrowić chce.

O, Panie, jako zechcesz sam.

Chór
Panie, bądź wobec mnie wola Twoia
za żywota, przy zgonie!

Tenor
Ach! ach tak! iako liczne cięszkości
z dopustu Twey znoszę woli!
Żywot moy kresem nieszczęsności,
oto biadę, gorycz boli
mus mi w czas żywota znosić,
nadto godzina śmirci od męki mię żadną miarą nie oddzieli.

Chór
Ciebie iednego pożądam ia,
niechay nie sczeznę, Panie!

Bas
Tyś moy adiutor, cieszenie, osłona,
co ślozy zliczy umęczonych,
nadzieią bywa onym,
nieprzełamana odeń niemocna trzcina;
iżeś mię obrał, stąd
rzekniy cieszący radości sąd!

Chór
Uchoway mię iedynie w swey łaskawości,
bądź wola Twa, przyday cierpliwości,
przeto Twa wola naylepszą bywa.

Sopran
Twa wola księga iście zakluczona,
rozum człowieczy czym tać bywa nie wie,
błogosławiący, zda się, częstokroć przeklina,
karanie wyrokiem rozpalonym gniewem,
Odpoczynienie, któregoś w zgonu śpiączce
w czasie dał zrządzenie będącem,
zda się piekła podwoie.
Ale Duch Twoy uwalnia nas od myśli mylącey,
okazuiąc nadto wolę Twę koiącę.

Chór
Bądź, Panie, wola Twoia!

Ach senke doch den Geist der Freuden
Dem Herzen ein!

Es will oft bei mir geistlich Kranken
Die Freudigkeit und Hoffnung wanken
Und zaghaft sein.

Ach, racz wlać ducha Twej radości
Wprost w moje serce!

Ach, jakże często radość z nadzieją
U mnie, com chory na duchu, się chwieją,
I trwożą się wielce.

Ach, spuść tedy ducha wesołego
do sierca mego!

Częstokroć w duchu doznawam schorzenia,
wesele a ufność są w stanie zwątpienia,
wahaią się.

Ach, unser Wille bleibt verkehrt,
Bald trotzig, bald verzagt,
Des Sterbens will er nie gedenken;
Allein ein Christ, in Gottes Geist gelehrt,
Lernt sich in Gottes Willen senken
Und sagt:

Ach, jak przewrotna jest nasza wola:
To butna jest, to trwoży się,
Pytań o śmierć nie chce zadawać.
Ale chrześcijanin, duchem pouczony Bożym,
Na wolę Boga uczy się zdawać,
I tak oto wola:

Ach, wola nasza pozostawa spaczoną,
rychle przewrotną, prędko dufności zbawioną,
w żaden czas nie przemyśliwa o zgonie;
w Duchu BOŻYM pouczony uczeń Krysta iedynie
ćwiczy się we wnikaniu w wolę BOŻĄ,
przeto rzec może:

Herr, so du willt,
So presst, ihr Todesschmerzen,
Die Seufzer aus dem Herzen,
Wenn mein Gebet nur vor dir gilt.

Herr, so du willt,
So lege meine Glieder
In Staub und Asche nieder,
Dies höchst verderbte Sündenbild,

Herr, so du willt,
So schlagt, ihr Leichenglocken,
Ich folge unerschrocken,
Mein Jammer ist nunmehr gestillt.

O, Panie, jako zechcesz sam,
To wyciśnijcie, śmierci Izy,
Westchnienie z serca mego mi,
Lecz niech me modły wysłucha Pan.

O, Panie, jako zechcesz sam,
To w popiół obróć moje ciało,
To w proch je zamień, Boże, śmiało.
Bo obraz grzechu jest w nim tam.

O, Panie, jako zechcesz sam,
To bijcie mi, żałobne dzwony!
Pójdę na śmierć nieustraszony,
Gdyż me zgryzoty koisz tam,
O, Panie jako zechcesz sam.

Skoro, Panie, taką miewasz wolę,
niech wydobędą śmiertelne bóle
z sierca westchnięcie,
gdy tylko modły przez Ciebie przyjęte.

Panie, Twa wola tą się stała,
stąd członki mego ciała
złożone w proch a pył mogą zostać,
tać prawie spaczona grzechowa postać.

A więc, Panie, tako chcesz,
tedy uderzaycie, pogrzebnych dzwony wież,
krom trwogi oto płynę,
lament moy uśmierzonym ninie.

Das ist des Vaters Wille,
Der uns erschaffen hat;
Sein Sohn hat Guts die Fülle
Erworben und Genad;
Auch Gott der Heilge Geist
Im Glauben uns regieret,
Zum Reich des Himmels führet.
Ihm sei Lob Ehr und Preis!

Tego Bóg Ojciec pragnie,
Który nas stworzył sam.
Syn Jego zaś ofiarnie
Uzyskał łaskę nam.
Duch Święty, także Bóg,
Kieruje nami w wierze,
Do Nieba nas zabierze.
Niech będzie chwała Mu.

Oyca wola iest oto,
stworzyciela naszego;
Syn pełnię dobra Iego
wysłużył, łaski nadto;
takoż Duch Święty BOŻY
rządzi nami we wierze,
ku Królestwu Nieb wiedzie,
niech cześć, chwała, sława mu będzie!