Lobe den Herrn, meine Seele,
und vergiss nicht, was er dir Gutes getan hat!

„Błogosław, duszo moja, Panu,
I nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw Jego."

Wie groß ist Gottes Güte doch!
Er bracht uns an das Licht,
Und er erhält uns noch.
Wo findet man nur eine Kreatur,
Der es an Unterhalt gebricht?
Betrachte doch, mein Geist,
Der Allmacht unverdeckte Spur,
Die auch im kleinen sich recht groß erweist.
Ach! möcht es mir, o Höchster, doch gelingen,
Ein würdig Danklied dir zu bringen!
Doch, sollt es mir hierbei an Kräften fehlen,
So will ich doch, Herr, deinen Ruhm erzählen.

Jakże jest Boża dobroć wielka!
To On na światło przywieść nas chciał,
I on nam utrzymanie dał!
Przecież przez Niego istota wszelka
Przy życiu jest utrzymywana.
Niechaj duch mój więc rozważa
Wyraźne ślady wszechmocy Pana,
Która się i w małych rzeczach wyraża.
Ach! Gdybyż, Najwyższy, tak mi się udało,
By pieśń dziękczynną do Ciebie wznieść,
Pomimo, że sił na to mogę mieć za mało,
To Ciebie chcę chwalić, Tobie oddać cześć.

Meine Seele,
Auf! erzähle,
Was dir Gott erwiesen hat!

Rühme seine Wundertat,
Lass, dem Höchsten zu gefallen,
Ihm ein frohes Danklied schallen!

Duszo wstawaj!
Opowiadaj,
Co uczynił ci sam Bóg!

Pochwal każdy Jego cud.
Niechaj pieśń mila dla Pana,
Z radością będzie śpiewana!

Der Herr hat große Ding an uns getan.
Denn er versorget und erhält,
Beschützet und regiert die Welt.
Er tut mehr, als man sagen kann.
Jedoch, nur eines zu gedenken:
Was könnt uns Gott wohl Bessres schenken,
Als dass er unsrer Obrigkeit
Den Geist der Weisheit gibet,
Die denn zu jeder Zeit
Das Böse straft, das Gute liebet?
Ja, die bei Tag und Nacht
Vor unsre Wohlfahrt wacht?
Lasst uns dafür den Höchsten preisen;
Auf! ruft ihn an,
Dass er sich auch noch fernerhin so gnädig woll erweisen
Was unserm Lande schaden kann,
Wirst du, o Höchster, von uns wenden
Und uns erwünschte Hilfe senden.
Ja, ja, du wirst in Kreuz und Nöten
Uns züchtigen, jedoch nicht töten.

Tak wielkie rzeczy uczynił nam Bóg.
Bo On świat cały utrzymuje;
On go chroni i nim kieruje,
I czyni więcej niż człowiek by wypowiedzieć mógł.
Lecz jedno jeszcze trzeba rozważyć:
Czym lepszym mógłby nas Bóg obdarzyć,
Niż kiedy naszej zwierzchności
Daje ducha mądrości,
Tak, że dobro ona miłuje,
A zło karze i strofuje,
Ba, która każdej nocy oraz dnia każdego
Strzeże naszej pomyślności.
Chwalmy toć za to Pana Wysokości,
I wołajmy tak do Niego,
Panie, także i w przyszłości
Okazuj nam zmiłowanie,
I to, co zniszczyć może kraj nasz
Odwracaj od nas, Panie.
Ty nam potrzebną pomoc dasz.
A gdy cierpienia godzina wybije,
Będziesz nas karcił, lecz nie zabijesz.

Mein Erlöser und Erhalter,
Nimm mich stets in Hut und Wacht!
Steh mir bei in Kreuz und Leiden,
Alsdenn singt mein Mund mit Freuden:
Gott hat alles wohlgemacht.

Mój Wybawco, Żywicielu,
Bierz mnie zawsze w Twą obronę!
Broń mnie zawsze wśród mych trwóg,
Bym śpiewał pełen radości:
Wszystko dobrze sprawił Bóg!

Es danke, Gott, und lobe dich
Das Volk in guten Taten.
Das Land bringt Frucht und bessert sich,
Dein Wort ist wohl geraten.
Uns segne Vater und der Sohn,
Uns segne Gott, der Heilge Geist,
Dem alle Welt die Ehre tut,
Für ihm sich fürchten allermeist,
Und sprecht von Herzen: Amen!

Niech Tobie, Boże, chwalę da
Lud poprzez czyny swoje.
Owoc przynosi ziemia ta,
Tu wzrasta Słowo Twoje.
Niech błogosławi Ojciec, Syn,
A z nimi Bóg Duch Święty wraz,
Co jest tak czczony w świecie tym,
Niechaj bojaźnią natchnie nas.
Powiedzcie z serca: Amen!