Ich elender Mensch, wer wird mich erlösen
vom Leibe dieses Todes?

„Nędzny ja człowiek! Któż mnie wybawi z tego ciała śmierci?" 

Ia człek marny, który mię zbawi ode cielney oney śmirci?

O Schmerz, o Elend, so mich trifft,
Indem der Sünden Gift
Bei mir in Brust und Adern wütet:
Die Welt wird mir ein Siech- und Sterbehaus,
Der Leib muss seine Plagen
Bis zu dem Grabe mit sich tragen.
Allein die Seele fühlet den stärksten Gift,
Damit sie angestecket;
Drum, wenn der Schmerz den Leib des Todes trifft,
Wenn ihr der Kreuzkelch bitter schmecket,
So treibt er ihr ein brünstig Seufzen aus.

O, jak ból wielki na mnie spadł,
Kiedy to grzechu jad
Szaleje w moich żyłach.
Przytułkiem trędowatych stał mi się cały świat,
A ciało musi swe choroby
Nieść aż do grobu.
A przecież Dusza czuje
Najsilniejszy jad,
Który spożyła.
Dlatego, jeśli ból śmierci ciało tak dotkliwie rani,
Jak gorzko krzyża kielich duszy mej smakuje,
I jakież westchnienie serdeczne wyciska z jej krtani!

O boleści, o marności, co mię dotyka,
oto trucizna się sstała dzięki grzechowi,
pierś mą a żyły szaleiąc przenika:
świat w mym oku podobny zarazy a śmirci domowi,
powłoce cielney mus oney utrapienia
nieść z sobą aże do w grób położenia.
Dusza iedyna naywięcszą truciznę odczuwa,
którą tać zakażona bywa;
stąd skoro śmirci ciało cirzpienie potyka
a kielich gorsko smakuie krzyżowy
duszyca iedno tchnienie nieprzytomne wydawa.

Solls ja so sein,
Dass Straf und Pein
Auf Sünde folgen müssen,
So fahr hie fort
Und schone dort
Und lass mich hie wohl büßen.

Karanie li
Chcesz zesłać mi
Za moje przewinienia,
Bądź wola Twa,
Lecz Dusza ma
Niech wejdzie do zbawienia.

Zgodnie z powinnością
kara wraz z boleścią
po grzechu musi następuią,
stąd odbieżam tuć precz,
iżbym rozważył iuże tęć rzecz,
dozwól mi tuć prawie być pokutuiąc.

Ach, lege das Sodom der sündlichen Glieder,
Wofern es dein Wille, zerstöret darnieder!
Nur schone der Seele und mache sie rein,
Um vor dir ein heiliges Zion zu sein.

Ach członków mych grzesznych bezwstydna Sodoma
Jeśli Ty zechcesz, niech będzie zniszczona!
Lecz oczyść mą duszę, o duszę mą dbaj,
Bym Syjon zobaczył, abym widział raj!

Ach, niechay Sodoma ze członki grzesznemi,
iaką Twoya wola, będąć wygubionemi!
Iedną duszycę oszczędź czyniąc czystą ią,
niech będzieć przed Tobą tać święty Syon.

Hier aber tut des Heilands Hand
Auch unter denen Toten Wunder.
Scheint deine Seele gleich erstorben,
Der Leib geschwächt und ganz verdorben,
Doch wird uns Jesu Kraft bekannt:
Er weiß im geistlich Schwachen
Den Leib gesund, die Seele stark zu machen.

Lecz także wobec martwych ręka Zbawiciela
Cudowne umie czynić dzieła.
Wydaje się, jakby dusza twa nie żyła,
Ciało twe zepsute odór już wydziela,
Lecz wiemy, jak wielka jest Jezusa siła.
On wie, co wobec słabości zrobić,
Jak duszę umocnić, jak ciało uzdrowić.

Tuć ależ dłoń Zbawcy czyni
cuda takoż pomiędzy onemi pomarłemi.
Duszyca Twa cale zdawa się pomarłą,
cielna powłoka osłabła a do szczętu sczezłą,
atoli będzieć mocność IEzusowa znaną:
zna Onci, jakim sposobem słabych duchowo
uczynić na ciele zdrowych, duszycę silną nowo.

Vergibt mir Jesus meine Sünden,
So wird mir Leib und Seele gesund.
Er kann die Toten lebend machen
Und zeigt sich kräftig in den Schwachen,
Er hält den längst geschlossnen Bund,
Dass wir im Glauben Hilfe enden.

A kiedy Jezus przebaczy grzechy,
Znów zdrowe będą dusza i ciało.
On martwych znów wśród żywych stawia,
I siłę swą w słabych objawia.
Przymierze dawne zachowuje cało,
Abyśmy w wierze zaznali pociechy.

Skoro IEzus zgrzeszenia me mi przebaczy
me ciało z duszycą zdrowie obaczy.
Onci pomarłe ożywić w możności
a okazuie siłę śród słabości.
Zadawnionego przymierza dochowuie,
iż wierzenie me wspomożenie uczuie.

Herr Jesu Christ, einiger Trost,
Zu dir will ich mich wenden;
Mein Herzleid ist dir wohl bewusst,
Du kannst und wirst es enden.
In deinen Willen seis gestellt,
Mach's, lieber Gott, wie dir's gefällt:
Dein bleib und will ich bleiben.

Jezu, pociecho, Panie nasz,
Do Ciebie chcę się zwrócić;
Moje cierpienie dobrze znasz
I Tyś je władny skrócić.
Wszystko zawdzięczam woli Twej,
Mną wedle niej kierować chciej:
Ja Twoim pozostaję.

Panie IEzukryste, iedynymś pocieszeniem,
k Tobie chcęć ia nawrócić się.
dobrze me sierca bolenia Ci znane,
znasz iako kres przynieść im a zakończysz ie.
Twoią wolą toć wziewiona rzeczy postać,
czyń, miły Boże, w czym masz upodobanie:
Twym pozostawam a chcęć się Twym ostać.