Allein zu dir, Herr Jesu Christ,
Mein Hoffnung steht auf Erden;
Ich weiß, dass du mein Tröster bist,
Kein Trost mag mir sonst werden.
Von Anbeginn ist nichts erkorn,
Auf Erden war kein Mensch geborn,
Der mir aus Nöten helfen kann.
Ich ruf dich an,
Zu dem ich mein Vertrauen hab.

W Tobie nadzieję tylko mam,
Jezu, wśród świata tego.
Tyś jako pocieszyciel dan,
I nie chcę mieć innego.
Nie zrodził się przez wieków wiek
Na ziemi tej ni jeden człek,
Który by z biedy wyrwał mnie.
Więc wołam Cię,
Któremu zaufałem wszak.

Iedno k’Tobie, IEzukryste Panie,
dufność ma skierowana ziemie;
wiemci ia, iżeś mym pocieszycielem,
cieszenia mi nie trzeba inszego.
Od zarania czasu nic obiecanego,
ziemie niemaszci człeka żadnego,
który mi dopomóc w możności skoro biad wiele.
K’Tobie wznoszę wołanie,
w Tobie mamci ia me zadufanie.

Mein Gott und Richter, willt du mich aus dem Gesetze fragen,
So kann ich nicht,
Weil mein Gewissen widerspricht,
Auf tausend eines sagen.
An Seelenkräften arm und an der Liebe bloß,
Und meine Sünd ist schwer und übergroß;
Doch weil sie mich von Herzen reuen,
Wirst du, mein Gott und Hort,
Durch ein Vergebungswort
Mich wiederum erfreuen.

Mój Boże i sędzio, czy chcesz mnie pytać o Twe przykazania?
Nie umiem odpowiedzieć, Panie,
Bo odrzec się sumienie wzbrania
Z tysiąca na jedno nawet pytanie.
Słabym na mej duszy i w miłości słaby,
A grzech mój przede mną postępuje.
Lecz, gdy go z serca pożałuję,
Wtenczas Ty, Boże mój łaskawy,
Przez Twe przebaczenia słowo
Rozradujesz mnie na nowo.

Bożeż moy a sędzio, chceszli mi z zakonu pytania zadawać,
stąd nie ieśm ia w możności,
skoro me sąmnienie przeciw mię powstawa,
na iedno odpowiedzi udzielić z tysiąca mnogości.
Duchowe me siły słabe a próżny ieśm w miłowaniu,
zasię zgrzeszenia me ciężkie a ogromney wielkości;
aleć skoro sierce me żałuie za nie
będziesz, Bożeż moy a me schronienie,
przez przebaczaiące słowo
wiesielił mię nowo.

Wie furchtsam wankten meine Schritte,
Doch Jesus hört auf meine Bitte
Und zeigt mich seinem Vater an.

Mich drückten Sündenlasten nieder,
Doch hilft mir Jesu Trostwort wieder,
Dass er für mich genung getan.

Jak krok mój chwieje się, zatacza!
Lecz Jezus słucha i przebacza;
Swojemu Ojcu mnie przedstawia.

Choć uciskają mnie me grzechy,
Lecz wspiera mnie słowo pociechy
I Jego czyn, co mnie wybawia.

Iako trwożliweż były me stąpania,
aleć IEzus wysłuchał mego błagania
a okazał mi Oćca swego.

Dławiła mię ciężkość iarzma grzechowego,
atoli wspomogło mię IEzusowe Słowo cieszenia,
gdyż Onci dla mię czynu dokonał dostatecznego.

Mein Gott, verwirf mich nicht,
Wiewohl ich dein Gebot noch täglich übertrete,
Von deinem Angesicht!
Das kleinste ist mir schon zu halten viel zu schwer;
Doch, wenn ich um nichts mehr
Als Jesu Beistand bete,
So wird mich kein Gewissensstreit
Der Zuversicht berauben;
Gib mir nur aus Barmherzigkeit
Den wahren Christenglauben!
So stellt er sich mit guten Früchten ein
Und wird durch Liebe tätig sein.

Mój Boże, nie odrzucaj sługi złego,
Choć Twe przykazanie przekraczam codziennie,
Od oblicza Twego!
Najmniejsze z nich zachować staram się daremnie;
Lecz, gdy o nic innego prosić nie będę,
Jak tylko o pomoc Jezusa Pana,
Pokój w sumieniu mym zdobędę;
Pewność mi będzie dana.
Daj mi z ogromnej łaski Twej
Wiarę prawdziwą, proszę!
A Pan w miłości wielkiej swej
Owoców dobrych zniesie kosze.

Bożeż moy, nie odtrącay mię,
chocia ia Twe rozkazanie dziennie łamię
przed Twoyą Oblicznością!
Iuże naymnieyszego dotrzymać zbyt wieliką mi trudnością;
Aleć skoro ia o nic inszego
nie proszę krom wspomożenia IEzusowego,
stąd niżaden boy wewnątrz mego sąmnienia
nie sprawi dufności utracenia;
przyday mi iedno miłosierdziem wiedziony,
iżbym prawą wiarą krześciiańską był obdarzonym!
Tać wiara w dobrych owocach miewa okazanie
a czynną bywa poprzez miłowanie.

Gott, der du die Liebe heißt,
Ach, entzünde meinen Geist,
Lass zu dir vor allen Dingen
Meine Liebe kräftig dringen!
Gib, dass ich aus reinem Triebe
Als mich selbst den Nächsten liebe;
Stören Feinde meine Ruh,
Sende du mir Hülfe zu!

Boże, co się miłością zwiesz,
Rozpal me serce, duszę też.
Ku Tobie niech dąży miłość moja cała;
Spraw, by o świecie zapomniała.
Daj, bym z serca całego Jak siebie miłował bliźniego.
A gdy wrogowie szkodzić chcą,
Ześlij Panie pomoc Twą.

Bożeż, Tyś umiłowaniem nazwany,
niech moy duch będzieć rozgrzany,
Niech k’Tobie przed wszemi sprawy
pcha mię miłości ruch mocen prawy!
Day, iżbym skłonność szczerą miał,
iżbym iako y siebie drugiego miłował;
a skoro wrogi zmącą me odpoczynienie
ześli mi Ty dopomożenie!

Ehr sei Gott in dem höchsten Thron,
Dem Vater aller Güte,
Und Jesu Christ, sein'm liebsten Sohn,
Der uns allzeit behüte,
Und Gott dem Heiligen Geiste,
Der uns sein Hülf allzeit leiste,
Damit wir ihm gefällig sein,
Hier in dieser Zeit
Und folgends in der Ewigkeit.

Niechaj Bogu chwała będzie,
Ojcu dobra wszelkiego,
I Synowi, Panu wszędzie,
Co chroni nas od złego.
Duchowi Świętemu chwała;
Od Niego jest pomoc stała,
Abyśmy wierni byli im
Tu, w czasie tym,
Potem zaś już na wieczny czas.

Cześć bądź kędy stolica nawirzchnia
Oćcu dobra wszego
a IEzukrystowi, synowi naymilszemu Iego,
Tenci nas w każdey godzinie osłania
a Bogu Duchowi Świętemu,
Tenci nam w każdy czas dawa wspomożenie,
iżbyśmy się przypodobali Iemu
tuć w oney godzinie
a potem we wieczystości.