Treść w języku oryginału.
Armin i Andrzej Teske, 2004
Filip Adam Zieliński
Schweigt stille, plaudert nicht
Uciszcie się, nie gadajcie
Poniechać gadania, głosy niech cichają
e-mail: f.a.zielinski@interia.pl
Schweigt stille, plaudert nicht
Und höret, was itzund geschicht:
Da kömmt Herr Schlendrian
Mit seiner Tochter Liesgen her,
Er brummt ja wie ein Zeidelbär;
Hört selber, was sie ihm getan!
Uciszcie się, nie gadajcie,
A co stanie się, słuchajcie:
Pan Schlendrian nadchodzi tu,
Z córką swoją Liesgen kroczy;
Ależ, jak ten niedźwiedź, mruczy.
Słuchajcie, co zrobiła mu.
Poniechać gadania, głosy niech cichaią,
a posłyszcie, cóżeż sie podziewa:
oto y pan Schlendrian przybywa
w to miesce z Liesgen, córką swoyą,
mruczy onci iście po niedźwiedziemu
słyszcie, cóż ona uczyniła iemu!
Hat man nicht mit seinen Kindern
Hunderttausend Hudelei!
Was ich immer alle Tage
Meiner Tochter Liesgen sage,
Gehet ohne Frucht vorbei.
Człek ma toć ze swymi dziećmi
Sto tysięcy utrapień!
Bezowocnie spływa bowiem
Co mej córce Liesgen powiem,
Choć powtarzam to co dzień.
Czy li człek mający swoye dzieci
nie miewa stutysięcznych nieszczęść z niemi?
Cokolwieczek ia, ociec, tymi dniemi
córze mey, Liesgen, rzekę usty swemi
bezowocnie mimo uszu leci.
Bass
Du böses Kind, du loses Mädchen,
Ach! wenn erlang ich meinen Zweck:
Tu mir den Coffee weg!
Sopran
Herr Vater, seid doch nicht so scharf!
Wenn ich des Tages nicht dreimal
Mein Schälchen Coffee trinken darf,
So werd ich ja zu meiner Qual
Wie ein verdorrtes Ziegenbrätchen.
Schlendrian
Złe dziecię, dziewczyno pusta,
Ach, kiedyż ja wygram mą sprawę:
Rzuć ty wreszcie precz tę kawę!
Liesgen
Nie bądź ojcze tak surowy.
Jeśli nie wypiję co dzień
Trzech filiżaneczek kawy,
To zostanie ze mnie cień,
Wiór, jak z kozy pieczeń sucha.
SCHLENDRIAN
Swawolna panno, tyś iest złe dziecię,
Ach! Kiedyż to będzie po moyemu?
Kawy sie wyrzecz oćcu swoyemu[1]!
LIESGEN
Oćcze panie, nie bądźże tak srogi dla mię!
Skoro ia wypić na dzień ze trzy razy
nie będę móc kawy małych filiżanek
będęć śród udręczenia a urazy
niby suchy, pieczony z rożna baranek.
[1] Dla ojca, z jego powodu.
Ei! wie schmeckt der Coffee süße,
Lieblicher als tausend Küsse,
Milder als Muskatenwein.
Coffee, Coffee muss ich haben,
Und wenn jemand mich will laben,
Ach, so schenkt mir Coffee ein!
Oj, jak smaczna kawa słodka.
Niż całusów tysiąc milsza,
Niż muszkatołowe wino.
Kawę, kawę muszę ja pić,
A kto chce mnie czym pokrzepić,
Niech kawy naleje jeno!
Wenn du mir nicht den Coffee lässt,
So sollst du auf kein Hochzeitfest,
Auch nicht spazierengehn.
Sopran
Ach ja!
Nur lasset mir den Coffee da!
Bass
Da hab ich nun den kleinen Affen!
Ich will dir keinen Fischbeinrock nach itzger Weite schaffen.
Sopran
Ich kann mich leicht darzu verstehn.
Bass
Du sollst nicht an das Fenster treten
Und keinen sehn vorübergehn!
Sopran
Auch dieses; doch seid nur gebeten
Und lasset mir den Coffee stehn!
Bass
Du sollst auch nicht von meiner Hand
Ein silbern oder goldnes Band
Auf deine Haube kriegen!
Sopran
Ja, ja! nur lasst mir mein Vergnügen!
Bass
Du loses Liesgen du,
So gibst du mir denn alles zu?
Schlendrian
Jeśli mi nie rzucisz kawy,
To nie będziesz na zabawy,
Ani też na spacer chodzić.
Liesgen
Zgoda!
Byłem tylko kawę miała.
Schlendrian
Ależ głuptas z mej córeczki!
Nie sprawię ci na fiszbinach
Rozszerzanej sukieneczki.
Liesgen
Łatwo na to ja przystanę.
Schlendrian
Nie będziesz mogła w oknie stać
By z przechodniów mieć zabawę!
Liesgen
To też, lecz daj się ubłagać
I pozostaw mi mą kawę!
Schlendrian
Nie dostaniesz też z mej ręki
Ni srebrnej, ni złotej wstęgi
By czepek przyozdobić!
Liesgen
Dobrze, byłem sobie kawę mogła robić.
Schlendrian
Ach ty płocha Liesgen, ty,
Przystaniesz na wszystko li?
SCHLENDRIAN
Skoro ze względu na mię z kawą sie nie rozstaniesz
pożegnay sie z przyięciami, nie winnaś chadzać na nie,
takoż na przechadzki wychodzić.
LIESGEN
Dobrze,
iedno na kawę chciey sie zgodzić!
SCHLENDRIAN
Mamci ia ninie[1] za córkę małpę małą!
Nie damci ia sukienki z wielorybią kością iaką podług mody nosić przystało.
LIESGEN
Zgodzę sie na to z łatwością.
SCHLENDRIAN
Masz przy okienku nie stawać,
by[2] przechodzących lustrować!
LIESGEN
Y toć zniosę, dayże sie uprosić
a zechciey moyą kawę znosić!
SCHLENDRIAN
Nie otrzymasz też od oćca swego
taśmy z kruszcu srebrnego ni złotego
do czepca przystroienia!
LIESGEN
Racz iedno mi ostawić – rozkosz kawy parzenia!
SCHLENDRIAN
Liesgen, aleś Ty swawolna,
czyżeś by[1] wszytko odjąć od Ciebie dozwolić zdolna?
Mädchen, die von harten Sinnen,
Sind nicht leichte zu gewinnen.
Doch trifft man den rechten Ort,
O! so kömmt man glücklich fort.
Schlendrian
Dziewcząt co są uparte tak
Nie łatwo jest przemóc. Wszak
Gdy jej miejsce czułe znasz
Łatwo już ją przekonasz.
Bass
Nun folge, was dein Vater spricht!
Sopran
In allem, nur den Coffee nicht.
Bass
Wohlan! so musst du dich bequemen,
Auch niemals einen Mann zu nehmen.
Sopran
Ach ja! Herr Vater, einen Mann!
Bass
Ich schwöre, dass es nicht geschicht.
Sopran
Bis ich den Coffee lassen kann?
Nun! Coffee, bleib nur immer liegen!
Herr Vater, hört, ich trinke keinen nicht.
Bass
So sollst du endlich einen kriegen!
Schlendrian
Bądź ojcu swemu posłuszną!
Liesgen
We wszystkim, ale nie z kawą.
Schlendrian
Więc się musisz i z tym zgodzić:
Nigdy za mąż nie wychodzić.
Liesgen
Panie ojcze! Męża toć chcę!
Schlendrian
Klnę się, nie ma o tym mowy.
Liesgen
Póki kawy nie porzucę?
Ach, kawo! Na zawsze żegnaj mi!
Panie ojcze, odtąd nie tknę już kawy.
Schlendrian
Wreszcie; więc męża poszukam ci!
SCHLENDRIAN
Bądź ninie[1] posłuszna w tem, co Twoy powiada rodzic!
LIESGEN
We wszytkim będęć, iedno nie gdy o kawę chodzi.
SCHLENDRIAN
Dobrze zatem! Tedy y z tem mus Ci być kontentą,
iż takoż za małżonkę nigdy nie będziesz wziętą!
LIESGEN
Ach, tak! Oćcze panie, małżonka ia iedno pragnę!
SCHLENDRIAN
Nie przyidzie to nigdy na Cię, to Ci ia przysięgę!
LIESGEN
Dopóki sie nie wyzwolę od picia kaw wszelkich?
Ninie! Kawo ma, bądź więc zawżdy mi potępioną!
Oćcze panie, posłysz, nie wypiję ni kropelki.
SCHLENDRIAN
Przeto koniecznie[2] winnaś mężem być nagrodzoną!
[1] Teraz.
[2] Ostatecznie, koniecznie od końca, nie od konieczności.
Heute noch,
Lieber Vater, tut es doch!
Ach, ein Mann!
Wahrlich, dieser steht mir an!
Wenn es sich doch balde fügte,
Dass ich endlich vor Coffee,
Eh ich noch zu Bette geh,
Einen wackern Liebsten kriegte!
Jeszcze dziś
Drogi ojcze, zechciej iść!
Mąż, ach mąż!
Przed oczami stoi wciąż!
Oby rzecz się szybko działa,
Bym, gdy kawę ja odłożę,
Jeszcze nim się spać położę
Dziarskiego męża dostała!
Nun geht und sucht der alte Schlendrian,
Wie er vor seine Tochter Liesgen
Bald einen Mann verschaffen kann;
Doch, Liesgen streuet heimlich aus:
Kein Freier komm mir in das Haus,
Er hab es mir denn selbst versprochen
Und rück es auch der Ehestiftung ein,
Dass mir erlaubet möge sein,
Den Coffee, wenn ich will, zu kochen.
Chodzi i szuka teraz Schlendrian stary
Jakby swojej córce Liesgen
Rychło męża dać do pary;
Lecz Liesgen skrycie głosi wszędzie:
Zalotnik żaden w dom nie wejdzie,
Zanim sam tego nie przyrzecze
I bym też w kontrakcie ślubnym miała,
Że mi dozwoli, gdy będę chciała,
Bym kawę sobie gotowała.
Oto odchodzi Schlendrian stary ninie[1], szukaiąc
jakieżby mógł onci podjąć starania,
by[2] córce męża sprawić bez mieszkania[3];
aleć Liesgen iasnym czyni, kryiomo[4] zdradzaiąc:
żadnego z zalotników nie wpuszczę ia w swoy dom
dopóki w osobie własnej nie przysięgnie on,
zapisuiąc to takoż w małżeńską umowę,
iż ma być mi dozwolono taką czynić sprawę:
zawżdy, kiedy zapragnę, zaparzyć moią kawę.
Die Katze lässt das Mausen nicht,
Die Jungfern bleiben Coffeeschwestern.
Die Mutter liebt den Coffeebrauch,
Die Großmama trank solchen auch,
Wer will nun auf die Töchter lästern!
Kot nie da spokoju myszy,
Panny zaś będą przy kawie trwać.
Skoro mama kawę znała,
Babcia także ją pijała,
Któż córki zechce więc oczerniać.
Iako nie wyrzekną sie kotki swych myszek
tako będą dziewuszki kawy siostrzyczkami.
Ukochały ów napar matuchny nasze,
babcie picia kawy są miłośniczkami,
któżby przeto córeczki nama oskarżał?