Wohl dem, der sich auf seinen Gott
Recht kindlich kann verlassen!
Den mag gleich Sünde, Welt und Tod
Und alle Teufel hassen,
So bleibt er dennoch wohlvergnügt,
Wenn er nur Gott zum Freunde kriegt.

Szczęśliwy, kto do Boga ma
Dziecięce zaufanie.
Choć gniewem kipią siły zła,
Jemu się nic nie stanie.
Spokojny człowiek jest wśród trwóg,
Gdy jego przyjacielem Bóg.

Który BOGU swemu ufa dobrzeć ma on,
jak dziecię prawdziwie polega w możności!
Tego niech nawet zgrzeszenia, świat a zgon
ze wszemi diabły maią w nienawiści,
ten się aliści tak wesół ostanie
skoro się BOGA przyiacielem stanie.

Gott ist mein Freund; was hilft das Toben,
So wider mich ein Feind erhoben!
Ich bin getrost bei Neid und Hass.

Ja, redet nur die Wahrheit spärlich,
Seid immer falsch, was tut mir das?
Ihr Spötter seid mir ungefährlich.

Bóg przyjacielem; cóż znaczy wrzawa,
I wróg, który na duszę nastawa,
Gdy, pośród złości, w Bogu ma otucha?
Tak, kłamcie cale swoje życie,
Prześmiewcy; cóż mi uczynicie?
Na kłamstwa dusza moja głucha.

Oto BÓG mym dobrodzieiem; cóż szały,
na których znoszenie wrogi mię skazały!
Pewność śród zawiści, wzgardy zachowuię.

Tak niech prawdę zniekształcą wasze ięzyki,
w każdy czas fałszywie, cóż to dla mnie iest?
Niegroźniście mi, wy żartowniki.

Der Heiland sendet ja die Seinen
Recht mitten in der Wölfe Wut.
Um ihn hat sich der Bösen Rotte
Zum Schaden und zum Spotte
Mit List gestellt;
Doch da sein Mund so weisen Ausspruch tut,
So schützt er mich auch vor der Welt.

Zbawca posyła sługi swoje
Pomiędzy wilków roje.
Choć zła gromadzą się legiony,
By Go usidlić z każdej strony,
Choć potrzask chytrze zastawiony,
On mądrym słowem zręcznie z sieci się wyplata.
Tak chroni także mnie przed przebiegłością świata.

Odkupiciel swoiemu prawie każe
iść pośród wściekłe wilcze syny.
I wokół niego szeregi wraże
by wydrwić go, by był zniszczonym
gromadzą się z przebiegłemi głowy;
lecz iego wargi tak mądrą czynią mowę,
iżem przed światem takoż ochroniony.

Das Unglück schlägt auf allen Seiten
Um mich ein zentnerschweres Band.
Doch plötzlich erscheinet die helfende Hand.
Mir scheint des Trostes Licht von weiten;
Da lern ich erst, dass Gott allein
Der Menschen bester Freund muss sein.

Nieszczęście z każdej mojej strony
Buduje mur nieprzenikniony.
Lecz oto dłoń pomocna na mnie czeka.
Światło otuchy jaśnieje z daleka;
I odtąd wiem, że w świecie tym
Tylko Bóg przyjacielem mym.

Oto nieszczęsność zewsząd wiąże
wokół mnie łańcuch, tenci wielce ciąży.
Ależ naraz dłoń, co zsyła wspomożenie.
światło mi świta z dala cieszenia;
wtenczas poznawam, iż BÓG iedyny
przyjaciel pierwszy spośród innych.

Ja, trag ich gleich den größten Feind in mir,
Die schwere Last der Sünden,
Mein Heiland lässt mich Ruhe finden.
Ich gebe Gott, was Gottes ist,
Das Innerste der Seelen.
Will er sie nun erwählen,
So weicht der Sünden Schuld, so fällt des Satans List.

Choć we mnie tkwi najgorszy wróg:
Grzech, który mnie zniewala,
Zbawca mi pokój znaleźć pozwala.
Oddaję Bogu, co dal mi Bóg:
To, co najgłębiej w duszy mam,
Gdyby ją zechciał wybrać Pan,
Odstąpi szatan, zniknie grzechu dług.

Prawie, wróg moy we mnie drzemie
naywięcszy, ciężkie iarzmo grzechowe,
odkupiciel naleźć mi dozwala odpocznienie.
BOGU, co BOŻĄ własnością, oddawam,
nayskrytszą cząstkę duszy wnętrzności.
Zechce ią obrać ninie
pierzchać grzechowey winie,
upadaią tako szatańskie przewrotności.

Dahero Trotz der Höllen Heer!
Trotz auch des Todes Rachen!
Trotz aller Welt! mich kann nicht mehr
Ihr Pochen traurig machen!
Gott ist mein Schutz, mein Hilf und Rat;
Wohl dem, der Gott zum Freunde hat!

Wyzywam cię, więc, armio zła!
Niech straszy śmierć dokoła!
Wyzywam, świecie, bo moc twa
Zasmucić mnie nie zdoła.
Bóg jest mi tarczą, pomoc da.
Szczęśliwy, kto w Nim druha ma!

Odtąd więc wbrew zastępom piekielnym!
Wbrew takoż szczękom śmiertelnym!
Wbrew światu wszemu! nie może więcey
bicie ich smętkiem na mnie spadać!
BÓG mym schronieniem, ma pomoc y rada;
dobrzeć ma on, który w BOGA pomocy ręce.