Ach Herr, mich armen Sünder
Straf nicht in deinem Zorn,
Dein' ernsten Grimm doch linder,
Sonst ist's mit mir verlorn.
Ach Herr, wollst mir vergeben
Mein Sünd und gnädig sein,
Dass ich mag ewig leben,
Entfliehn der Höllenpein.

Ach Panie, mnie grzesznego
Nie karaj w gniewie swym.
Gdy doznam ciosu Twego,
Rozwieję się jak dym.
Ach Panie, czy wybaczysz,
Mój grzech, dasz laski dar?
Żywot dać wieczny raczysz?
Oszczędzisz piekła kar?

Ach Panie, mię grzesznika niebożę
nie ukarz w Twoiey złości,
prawe chciey pomiarkować wściekłości
albom utracony a kres mi położysz.
Ach Panie, zapragniy przebaczenia
mych grzechów, okaż miłosierdzie,
bym na wieczność miał życie,
odbieżał ogniowi piekielnemu.

Ach heile mich, du Arzt der Seelen,
Ich bin sehr krank und schwach;
Man möchte die Gebeine zählen,
So jämmerlich hat mich mein Ungemach,
Mein Kreuz und Leiden zugericht;
Das Angesicht Ist ganz von Tränen aufgeschwollen,
Die, schnellen Fluten gleich, von Wangen abwärts rollen.
Der Seele ist von Schrecken angst und bange;
Ach, du Herr, wie so lange?

Ach ulecz mnie, lekarzu dusz!
Bo jestem chory, slaby, Panie.
Kości me liczyć mogę już,
W tak opłakania godnym stanie
Więzi mnie ból jak ostre bicze.
Moje oblicze
Nabrzmiałe jest gorzkimi łzami.
Co w dół spływają potokami.
Dusza się trwoży niesłychanie.
Jak długo jeszcze, Panie?

Ach, lekarzu Ty duszny, uczyń mię zdrowym,
iżem schorzały wielce, iż słabieię,
człek chce aż gnaty me rachować,
żałośnie tako ze mną postępuie
niedola ma, krzyż wraz z boleśćmi;
Obliczność mi
spuchłą cale ślozy pooraną,
teć by prętkie rzeki licami toczą prąd.
dusza struchlałą, przelękłą, trwogą znękaną;
ach, Panie, dlaczegóż tak długo, pokąd?

Tröste mir, Jesu, mein Gemüte,
Sonst versink ich in den Tod,
Hilf mir, hilf mir durch deine Güte
Aus der großen Seelennot!
Denn im Tod ist alles stille,
Da gedenkt man deiner nicht.
Liebster Jesu, ist's dein Wille,
So erfreu mein Angesicht!

Pociesz mi Jezu, moją duszę,
Inaczej w śmierć się zapaść muszę.
Pomóż mi w swej dobroci, Panie!
W wielkiej biedzie daj przetrwanie.
Bo w śmierci ciszy, w grobie,
Ustanie myśl o Tobie.
Drogi Jezu, władzę masz,
Chciej rozjaśnić moją twarz.

Ukoy mi, IEzu, zmysły moie,
bym w śmirci topiel nie wpadał,
wspomóż przez dobrości swoie,
wyrwiy z wielkiey duszney biady!
Tedy przy zgonie wsze w cichości,
wtenczas człek Ciebie przepomni.
Naymilszy IEzu, skoro to w zgodności
z wolą Twą, oblicze me rozpromień!

Ich bin von Seufzen müde,
Mein Geist hat weder Kraft noch Macht,
Weil ich die ganze Nacht
Oft ohne Seelenruh und Friede
In großem Schweiß und Tränen liege.
Ich gräme mich fast tot und bin vor Trauern alt,
Denn meine Angst ist mannigfalt.

Zmęczyłem się wzdychaniem moim;
Brakuje duszy mojej tchu,
Gdyż często w nocy, zamiast snu
Trwam w niepokoju w owej porze
I łzami me oblewam loże.
Zamartwiam się na śmierć, z żałości jestem stary.
Bo lęk mój jest bez miary.

Osłabia mię wzdychanie,
duch moy wyzuty z siły, mocy,
iże przez całość nocy
częstokroć krom miru, odpoczynienia
duszy, trudzę się wielce, we łzach tonę.
Przez smętekem się postarzał, na śmierć prawie zabiedzonem,
przeto me trwogi pomnożone.

Weicht, all ihr Übeltäter,
Mein Jesus tröstet mich!

Er lässt nach Tränen und nach Weinen
Die Freudensonne wieder scheinen;
Das Trübsalswetter ändert sich,
Die Feinde müssen plötzlich fallen
Und ihre Pfeile rückwärts prallen.

Odstąpcie mnie złoczyńcy,
Mój Jezus pocieszenie da!
On sprawia, że po łzach i płaczu
Oczy me słońce znów zobaczą.
Odmieni się pogoda zła.
Wrogowie moi się przewrócą,
A strzały ich ku nim zawrócą.

Pierzchać wszytki, wy zło czyniący,
IEzus moy cieszenie mi dać raczył!

Onci dozwala, by ślozy leiący
wesela słońce napowrót obaczył.
Aura gryzoty ma swe odmienienie,
wrogi muszą się naraz obalić ziemie
a ostrza grotów strzał ich wstecz uderzyć.

Ehr sei ins Himmels Throne
Mit hohem Ruhm und Preis
Dem Vater und dem Sohne
Und auch zu gleicher Weis
Dem Heilgen Geist mit Ehren
In alle Ewigkeit,
Der woll uns all'n bescheren
Die ewge Seligkeit.

Chwałę my dać gotowi,
Chwałę i wieczną cześć,
I Ojcu, i Synowi,
Przed tron ich chcemy nieść;
I Duchowi Świętemu
Chwała na wieczny czas.
Raj Bóg chce dać każdemu,
Niebo każdemu z nas.

Niech każdy przy stolicy niebieskiey
chwałę z wielką czcią a sławę
Oycu y Synowi
a takoż sposobem tym dawa
Świętemu z oddaniem Duchowi
na wszytkie wieki wieczności,
BÓG chciał nam udzielić wszem
wiecznego daru świętości.