Tenor
Ein Herz, das seinen Jesum lebend weiß,
Empfindet Jesu neue Güte
Und dichtet nur auf seines Heilands Preis.

Alt
Wie freuet sich ein gläubiges Gemüte.

Tenor
Serce, które poznało Jezusa żywego
Odczuwa nową dobroć Jego,
I chwalić jedynie będzie Go bez końca.

All
Jak cieszy się Dusza wierząca?

Auf, Gläubige, singet die lieblichen Lieder,
Euch scheinet ein herrlich verneuetes Licht.

Der lebende Heiland gibt selige Zeiten,
Auf, Seelen, ihr müsset ein Opfer bereiten,
Bezahlet dem Höchsten mit Danken die Pflicht.

Powstańcie, wierzący! Nućcie wdzięczne pieśni,
Gdyż odnowione Światło świeci ponad wami.

Żyjący Zbawiciel daje błogi czas.
Powstańcie, dusze! Śpieszcie z ofiarami,
Które z dziękczynieniem złożycie Mu wraz.

Tenor
Wohl dir, Gott hat an dich gedacht,
O Gott geweihtes Eigentum;
Der Heiland lebt und siegt mit
Macht Zu deinem Heil, zu seinem Ruhm
Muss hier der Satan furchtsam zittern
Und sich die Hölle selbst erschüttern.
Es stirbt der Heiland dir zugut
Und fähret vor dich zu der Höllen,
Sogar vergießet er sein kostbar Blut,
Dass du in seinem Blute siegst,
Denn dieses kann die Feinde fällen,
Und wenn der Streit dir an die Seele dringt,
Dass du alsdann nicht überwunden liegst.

Alt
Der Liebe Kraft ist vor mich ein Panier
Zum Heldenmut, zur Stärke in den Streiten:
Mir Siegeskronen zu bereiten,
Nahmst du die Dornenkrone dir,
Mein Herr, mein Gott, mein auferstandnes Heil,
So hat kein Feind an mir zum Schaden teil.

Tenor
Die Feinde zwar sind nicht zu zählen.

Alt
Gott schützt die ihm getreuen Seelen.

Tenor
Der letzte Feind ist Grab und Tod.

Alt
Gott macht auch den zum Ende unsrer Not.

Tenor
Szczęśliwaś jest, własności Boska!
Bóg cię pamięta, obca Ci troska.
Z mocą zwycięża Pan zmartwychwstały.
Wobec zbawienia twego, wobec Jego chwały
Szatan sam strwożony pada,
Piekło trzęsie się w posadach.
Zbawiciel dla dobra twego umiera,
W drogę przez piekło sam się wybiera.
Nie szczędzi swojej bezcennej krwi,
Upadną przez nią wrogi złe,
Aby zwycięstwo było twe;
Aby, gdy bój wtargnie przez twej duszy drzwi,
Upadek więcej już nie groził ci.

Alt
Sztandarem mym jest moc miłości,
Ku sile w boju, ku dzielności:
Wszak dla mej zwycięstwa korony -
Cierniową Tyś był umęczony.
Mój Panie! Mój Boże na nowo żywy!
Nie zmoże mnie już wróg straszliwy.

Tenor
Choć wrogów hordy niezliczone,

Alt
Chroni Bóg dusze mu powierzone.

Tenor
A śmierć i grób to ostatni wróg,

Alt
Lecz kresem naszej biedy uczynił je Bóg.

Wir danken und preisen dein brünstiges Lieben
Und bringen ein Opfer der Lippen vor dich.

Der Sieger erwecket die freudigen Lieder,
Der Heiland erscheinet und tröstet uns wieder
Und stärket die streitende Kirche durch sich.

Za miłość gorącą Twą, Boże, do ludzi,
Dziękczynną składamy Ci ofiarę słów.
Zwycięzca do pieśni radosnej nas budzi,
Zbawiciel się zjawia, pociesza nas znów.
I wzmacnia sam sobą swój Kościół walczący.

Tenor
Doch würke selbst den Dank in unserm Munde,
In dem er allzu irdisch ist;
Ja schaffe, dass zu keiner Stunde
Dich und dein Werk kein menschlich Herz vergisst;
Ja, lass in dir das Labsal unsrer Brust
Und aller Herzen Trost und Lust,
Die unter deiner Gnade trauen,
Vollkommen und unendlich sein.
Es schließe deine Hand uns ein,
Dass wir die Wirkung kräftig schauen,
Was uns dein Tod und Sieg erwirbt
Und dass man nun nach deinem Auferstehen
Nicht stirbt, wenn man gleich zeitlich stirbt,
Und wir dadurch zu deiner Herrlichkeit eingehen

Alt
Was in uns ist, erhebt dich, großer Gott,
Und preiset deine Huld und Treu;
Dein Auferstehen macht sie wieder neu,
Dein großer Sieg macht uns von Feinden los
Und bringet uns zum Leben;
Drum sei dir Preis und Dank gegeben.

Tenor:
Spraw sam, by usta nasze Cię chwaliły,
Bo podzięka nasza zbyt przyziemnie brzmi.
Tak, spraw też, by Twym dziełem żyły
Serca nasze przez wszystkie ich dni.
I daj, by piersi naszej pocieszenie
I serc wierzących pokrzepienie,
Aby ich rozkosz, radość cała
W Tobie na wieki najpełniej trwała.
Niech ręka Twoja nas poruszy,
By oczy nasze to ujrzały,
Co śmierć Twa i tryumf zgotowały,
Że człowiek, po tym jakżeś Ty więzy śmierci skruszył,
Już nie umiera, choć niby kona,
I Niebios brama mu otworzona.

Alt:
Wszystko, co jest w nas, Ciebie chce wywyższyć, Panie,
I łaski Twej wiernej nachwalić się nie może.
Dzisiaj ją odnawia Twoje zmartwychwstanie,
Od wrogów nas uwalnia Twój wielki tryumf, Boże.
To tryumf Twój dla życia zdolen nas zachować,
Przeto na wieki chcemy Ci dziękować.

Erschallet, ihr Himmel, erfreue dich, Erde,
Lobsinge dem Höchsten, du glaubende Schar,
Es schauet und schmecket ein jedes Gemüte
Des lebenden Heilands unendliche Güte,
Er tröstet und stellet als Sieger sich dar.

Zabrzmijcie Niebiosa i raduj się Ziemio,
Wznieś pieśń pochwalną, o wierzący zborze!

Bo dobroć nieskończoną Tego, co nas zbawia
Odczuwać i dostrzegać każda dusza może.
On jako zwycięzca dziś nam się przedstawia.