Liebster Immanuel, Herzog der Frommen,
Du, meiner Seelen Heil, komm, komm nur bald!
Du hast mir, höchster Schatz, mein Herz genommen,
So ganz vor Liebe brennt und nach dir wallt.
Nichts kann auf Erden
Mir liebers werden,
Als wenn ich meinen Jesum stets behalt.

Książę pobożnych, o Immanuelu,
Duszy mej zdrowie, przyjdź już, nawiedz mnie!
Tyś wziął me serce, drogi Zbawicielu,
Które w miłości do Ciebie się rwie.
I nic innego
Nie mam milszego,
Jezusa mego jeno trzymać chcę.

Naymilszy Boże z nami, Władco pobożnych świata,
duszycy mey zbawienie, przydź, przydź iedno spiesznie!
Tyś sierce moye wzięło, bogactwo nawirzchnie,
stąd całe z miłowania płonie a ku Tobie wzlata.
Nics w możności ziemie
milszem dla mię
bydź skoro mego IEzusa mamci ia stale.

Die Himmelssüßigkeit, der Auserwählten Lust
Erfüllt auf Erden schon mein Herz und Brust,
Wenn ich den Jesusnamen nenne
Und sein verborgnes Manna kenne:
Gleichwie der Tau ein dürres Land erquickt,
So ist mein Herz
Auch bei Gefahr und Schmerz
In Freudigkeit durch Jesu Kraft entzückt.

Niebiańska słodycz i przepych radości
Już tu na ziemi w sercu mym gości,
Kiedy imienia Jezusa wzywam,
I kiedy mannę Jego spożywam.
Tak jak rosa ożywia przecież ziemię suchą,
Tak serce moje,
Nawet, gdy bóle i niepokoje,
Jezusa moc napełnia radością i otuchą.

Oto niebiańskie słodkości, wiesiele obranych
wypełnia iuże ziemie sierce me a wnętrzności,
skoro IEzusowe imię na wargach mych zagości
a Iego zakosztuię skrytey manny.
Iako rosa kray iałowy przywraca do życia
tako y sierce me
skoro niebezpieczność a bolenie
śród wiesiela IEzusowa mocność zachwyca.

Auch die harte Kreuzesreise
Und der Tränen bittre Speise
Schreckt mich nicht.

Wenn die Ungewitter toben,
Sendet Jesus mir von oben
Heil und Licht.

Nawet drogi mej krzyżowej,
I łez strawy piołunowej
Nie lękam się.

Choć się kłębią groźne chmury,
To mój Jezus zsyła z góry
Mi światło swe.

Takoż ścieszka krzyża śród trudności
a potrawa o łez słoności
nie przestrasza mię.

Skoro szaleią czarne chmury,
zsyła mi IEzus z góry
światłość a wybawienie.

Kein Höllenfeind kann mich verschlingen,
Das schreiende Gewissen schweigt.
Was sollte mich der Feinde Zahl umringen?
Der Tod hat selbsten keine Macht,
Mir aber ist der Sieg schon zugedacht,
Weil sich mein Helfer mir, mein Jesus, zeigt.

Nie groźna mi szatana armia cała.
Już me sumienie uciszone.
Choćby i wrogów ciżba mnie otaczać miała,
Śmierć już nade mną mocy nie sprawuje.
Dla mnie zwycięstwo jest przeznaczone.
Gdy Jezus z swą pomocą sam się pokazuje.

Adowy wróg mię nie pochłonie,
wołaiące milknie sąmnienie.
Czyż winny mię wraże hordy obtaczać?
Śmirć sama nie ma mocności,
ależ mamci ia tryumf iuże zapewniony,
gdaż adiutor moy mi, moy IEzus, iest wziewiony.

Lass, o Welt, mich aus Verachtung
In betrübter Einsamkeit!

Jesus, der ins Fleisch gekommen
Und mein Opfer angenommen,
Bleibet bei mir allezeit.

Ach, miej świecie mnie we wzgardzie,
W samotności zostaw mnie!

Jezus, który przyjął ciało,
I ofiarę moją małą.
Przy mnie zawsze wszak być chce.

Zwól, o świecie, iżbym śród pogardzenia
ostał się w samotności pełney zasmęcenia!

IEzus, Tenci ciało przybrawszy
a poczet moy wziąwszy
przy mię zawżdy się ostanie.

Drum fahrt nur immer hin, ihr Eitelkeiten,
Du, Jesu, du bist mein, und ich bin dein;
Ich will mich von der Welt zu dir bereiten;
Du sollt in meinem Herz und Munde sein.
Mein ganzes Leben
Sei dir ergeben,
Bis man mich einsten legt ins Grab hinein.

Przeto precz już ode mnie, precz próżności!
Ty, Jezu jesteś mym, a jam jest Twym;
Zwrócić się chcę od świata do światłości,
Ty będziesz w ustach oraz w sercu mym.
I w każdej dobie
Chcę służyć Tobie,
Póki nie legnę kiedyś w grobie swym.

Stąd daley odbieżaycie, marności,
Tyś, IEzu, ma, iam Twey obiekt własności,
chcęć ia ziemie na Cię bydź w gotowości;
winieneś w mym sercu a na ustach zagościć.
Żywot moy cały
Tobie oddałem,
póki mię kiedyś nie złożą w grób.