Lobet Gott in seinen Reichen,
Preiset ihn in seinen Ehren,
Rühmet ihn in seiner Pracht;

Sucht sein Lob recht zu vergleichen,
Wenn ihr mit gesamten Chören
Ihm ein Lied zu Ehren macht!

Boga w Mocy wychwalajcie,
Uwielbiajcie w nimbie chwały.
Wysławiajcie w majestacie!

Cześć należną mu oddajcie,
Kiedy waszym chórem całym
Pieśń pochwalną Mu śpiewacie! 

Sławcież Boga śród Iego włości,
daycie Mu cześć śród Iego czci,
chwalcie Go śród Iego świetności,
szukaicie tego, co chwałę Iego dobrze wyrazi,
skoro pospołu z kory zebranemi
uczynicie ku czci Iego pienie.

Der Herr Jesus hub seine Hände auf
und segnete seine Jünger,
und es geschah, da er sie segnete, schied er von ihnen.

„A Jezus podniósłszy ręce swoje, błogosławił ich. I stało się, gdy ich błogosławił, że rozstał się z nimi." 

Oto Pan Iesus wzniósł ręce, aby błogosławił dyscypułom swoim,
a przyszło do tego, iż skoro Onci ie błogosławił rozstał się z niemi.

Ach, Jesu, ist dein Abschied schon so nah?
Ach, ist denn schon die Stunde da,
Da wir dich von uns lassen sollen?
Ach, siehe, wie die heißen Tränen
Von unsern blassen Wangen rollen,
Wie wir uns nach dir sehnen,
Wie uns fast aller Trost gebricht.
Ach, weiche doch noch nicht!

Ach Jezu, czy tak już blisko odejście Twe?
Czy już godzina zbliża się,
W której czeka nas rozstanie?
Ach, zobacz, jak gorące nasze łzy -
Po bladych policzkach płyną ich strumienie -
Jak tęsknić będziemy my,
Gdy znika nasze pocieszenie.
Ach, nie odchodź jeszcze, Panie! 

Ach, Iesu, iuże bliskim tako z Tobą żegnanie?
Ach, czy li tedy iuże w oney godzinie
winniśmy odyść Ci pozwolić?
Ach, poźrzyi, iako łzy się toczą palące
po licach, co zbladziali,
iakeśmy za Tobą wzdychaiące,
iako szybko znika cale niemal cieszenie.
Ach, odwlecz swe odyście, Panie!

Ach, bleibe doch, mein liebstes Leben,
Ach, fliehe nicht so bald von mir!

Dein Abschied und dein frühes Scheiden
Bringt mir das allergrößte Leiden,
Ach ja, so bleibe doch noch hier;
Sonst werd ich ganz von Schmerz umgeben.

Ach, zostań ze mną, moje Zycie,
Ach, chwilę jeszcze nie uciekaj!

Bo to przedwczesne pożegnanie 
Nieznośne sprawia mi cierpienie.
Ach, z Twym odejściem jeszcze zwlekaj,
Bo w żalu utonie moje życie. 

Ach, ostań tuć, moy naymilszy żywocie,
ach, nie odbieżay tako rychle ode mię!

Odyście Twe a wczesne Twe rozstanie
Naywiększych boleści przynosi mi krocie,
Ach, stąd zostań tuć ieszcze;
inaczey cale mię przeimą bolu dreszcze.

Und ward aufgehaben zusehends und fuhr auf gen Himmel,
eine Wolke nahm ihn weg vor ihren Augen,
und er sitzet zur rechten Hand Gottes.

„I na ich oczach został uniesiony w górę do nieba i obłok wziął go sprzed ich oczu i zasiada po prawicy Boga."

A wzniesion był wobec spoglądaiących a wzleciał ku niebieskiemu sklepieniu,
obłok wziął Go precz sprzed ócz onych, a zasiada Onci po prawicy Bożey.

Nun lieget alles unter dir,
Dich selbst nur ausgenommen;
Die Engel müssen für und für
Dir aufzuwarten kommen.
Die Fürsten stehn auch auf der Bahn
Und sind dir willig untertan;
Luft, Wasser, Feuer, Erden
Muss dir zu Dienste werden.

Tyś ponad światem, świat jest Twój,
Wszystko Cię słucha, Boże.
I służy Ci aniołów rój,
Zawsze, o każdej porze.
Władcy świata, ziemi tej
Też posłuszni woli Twej.
Cztery żywioły, Panie,
Są na Twe rozkazanie. 

Wsze przed stopy Twemi ninie,
Tyś sam nad wszemi iedynie;
Anieli muszą w każdym czasie
gotowość do służby Twey brać na się.
Książęta takoż na drodze staią,
chętliwie Tobie się poddaią;
aer wraz z wodami, ogniem, ziemiami
muszą na służbie Twey być służebnikami.

Evangelist, zwei Männer in weißen Kleidern

Tenor
Und da sie ihm nachsahen gen Himmel fahren,
siehe, da stunden bei ihnen zwei Männer in weißen Kleidern,
welche auch sagten:

beide
Ihr Männer von Galiläa,
was stehet ihr und sehet gen Himmels Dieser Jesus, welcher von euch
ist aufgenommen gen Himmel, wird kommen, wie ihr ihn gesehen habt
gen Himmel fahren.

Tenor
„A gdy tak patrzyli uważnie, jak On się oddalał ku niebu, oto dwaj mężowie w białych szatach stanęli przy nich i rzekli:"

Oba głosy
„Mężowie galilejscy, czemu stoicie, patrząc w niebo? Ten Jezus, który od was został wzięty w górę do nieba, tak przyjdzie, jak go widzieliście idącego do nieba." 

A skoro zasię patrzyli nań wstępuiącego w niebo stanęli tamo przy nich dway mężowie w odzieniu białasym, którzy takoż prawili:

Wy, mężowie galileyscy, cóż stoicie spoglądaiąc ku niebiosom? Tenci Iesus, który od was iest wzięt ku niebu przybęcie tako, iakoście widzieli Go ku niebu wstępuiącego.

Ach ja! so komme bald zurück:
Tilg einst mein trauriges Gebärden,
Sonst wird mir jeder Augenblick
Verhaßt und Jahren ähnlich werden.

Ach tak! Więc powróć rychło, Panie,
I odmień gesty me żałosne.
Inaczej dzień się rokiem stanie
Długim i pustym tak nieznośnie. 

Ach, tak! Przybądź więc znów bez mieszkania:
zgładź raz me usposobienie zasmucone,
boć wszelkie będzieć mi oczemgnienie
znienawidzone a długości lat przypodobione.

Evangelist
Sie aber beteten ihn an,
wandten um gen Jerusalem von dem Berge, der da heißet der Ölberg,
welcher ist nahe bei Jerusalem und liegt einen Sabbater-Weg davon,
und sie kehreten wieder gen Jerusalem mit großer Freude.

„A oni pomodliwszy się do Niego, zwrócili się w stronę Jerozolimy z Góry, zwanej Oliwną, która leży w pobliżu Jerozolimy w odległości drogi na jeden sabat, i wrócili do Jerozolimy z wielką radością." 

Modlili sie tedyć do Niego, obrócili ku Ieruzalemowi z góry, którą nazywaią Górą Oliwek, tać blizko Ieruzalemu na sabat drogi, a obrócili się ku Ieruzalem śród wiesiela wielkiego.

Jesu, deine Gnadenblicke
Kann ich doch beständig sehn.

Deine Liebe bleibt zurücke,
Dass ich mich hier in der Zeit
An der künftgen Herrlichkeit
Schon voraus im Geist erquicke,
Wenn wir einst dort vor dir stehn.

Dobry Jezu, dostrzec mogę
Stale ślady Twojej łaski. 

Twoja miłość tu została,
By się dusza pokrzepiała
Twoją chwałą, Panie nasz,
Nim w ostatnią ruszy drogę,
By Cię ujrzeć twarzą w twarz. 

Iesu, Twey spoźrzenie łaskawości
ieśm przecie w możności widzieć stale.
Zawżdy iest przy mię Twe miłowanie,
toć mię tuć w oney godzinie
o będącey myślą chwale
w duchu iuże dawa pokrzepienie,
skoro staniem przed Tobą w przyszłości.

Wenn soll es doch geschehen,
Wenn kömmt die liebe Zeit,
Dass ich ihn werde sehen,
In seiner Herrlichkeit?
Du Tag, wenn wirst du sein,
Dass wir den Heiland grüßen,
Dass wir den Heiland küssen?
Komm, stelle dich doch ein!

Ach, kiedy to się stanie,
Kiedy tę chwilę dasz,
Że Ciebie będę, Panie,
Oglądać twarzą w twarz?

Kiedy nadejdziesz dniu,
Że Zbawcę ucałuję,
Że w Nim się uraduję?
Przyjdź do mnie rychło tu! 

Kiedyż winno przyiść do tego,
kiedyż nastać miłey godzinie,
w którey udziałem mym oglądanie
śród chwały Iego?
Ty dniu, kiedyż nastaniesz,
iżbyśmy pozdrowili Zbawiciela,
darować mogli całunków wiela?
Przydź, uczyń swe wziewienie!