Singet dem Herrn ein neues Lied,
Die Gemeine der Heiligen sollen ihn loben.
Israel freue sich des, der ihn gemacht hat.
Die Kinder Zion sei'n fröhlich über ihrem Könige,
Sie sollen loben seinen Namen im Reihen;
mit Pauken und mit Harfen sollen sie ihm spielen.

Śpiewajcie Panu pieśń nową,
Na chwałę jego w zgromadzeniu wiernych!
Niech weseli się Izrael ze Stwórcy swego,
Dzieci Syjonu niech się radują z króla swego!
Niechaj w pląsach chwalą imię jego,
Niech grają mu na bębnie i na cytrze.

Śpiewajcie Panu pieśń nową;
Chwała jego niechaj zabrzmi w zgromadzeniu świętych.
Wesel się Izraelu! w Twórcy swoim; synowie Syjońscy! radujcie się w królu swoim.
Chwalcie imię jego na piszczałkach; na bębnie i na harfie grajcie mu. 

Niech Panu nowa pieśń będzieć od Was śpiewana,
sława iego winna płynąć ode świętych grona,
Izrael weseli się swym Stworzycielem,
dziecięta Syonu swym Królem się weselą,
Imię Iego winny sławić pląsaniem,
na kotłach y arfach takoż wygrywaniem.

Aria:
Gott, nimm dich ferner unser an,
Denn ohne dich ist nichts getan
Mit allen unsern Sachen.
Drum sei du unser Schirm und Licht,
Und trügt uns unsre Hoffnung nicht,
So wirst du's ferner machen.
Wohl dem, der sich nur steif und fest
Auf dich und deine Huld verlässt.

Chorale:
Wie sich ein Vater erbarmet
Über seine junge Kinderlein,
So tut der Herr uns allen,
So wir ihn kindlich fürchten rein.
Er kennt das arm Gemächte,
Gott weiß, wir sind nur Staub,
Gleichwie das Gras vom Rechen,
Ein Blum und fallend Laub.
Der Wind nur drüber wehet,
So ist es nicht mehr da,
Also der Mensch vergehet,
Sein End, das ist ihm nah.

Aria (chór 1):
Boże, zabierz nas stąd do Siebie! 
Bo nic osiągnąć nie możemy bez Ciebie
pomimo wszystkiego co tu posiadamy.
Zatem Ty bądź naszą obroną i światłem,
A jeżeli nadzieja nasza nas nie zwodzi,
Ty uczynisz to wszystko w przyszłości.
Szczęśliwy człowiek, który przylgnął do Ciebie
i mocno polega na Tobie i Twojej łasce

Chorał (chór 2):
Jak Ojciec lituje się
nad swymi małymi dziećmi
Tak Pan lituje się nad nami biednymi,
kiedy czyste dziecięce serca lękają się Go.
On zna znikomość swoich stworzeń,
Bóg wie, że jesteśmy tylko prochem.
Jak trawa skoszona, kwiat lub opadły liść,
na który wiatr powiał i zaraz go nie ma.
Tak i człowiek szybko przemija,
I blisko niego jest jego kres.

Aria (Chór I):
Boże, przygarnij dzieci Twe,
Bez Ciebie przecież kruszą się,
Plany i sprawy nasze.
Bądź tarczą, światłość racz nam dać,
A gdy w nadziei będziem trwać,
Czynić tak będziesz zawsze.
Szczęśliw(y), kto z całej siły swej
Zawierzy Tobie, łasce Twej.

Chorał (Chór II)
Jak ojciec miłosierny,
Nad dzieckiem swoim litość ma,
Tak czyni Bóg nam, biednym,
Gdy naszą szczerą bojaźń zna.
Bóg poznał nasze sprawy,
Wie, że człek proch i kurz.
Na grabiach resztki trawy,
Kwiat, liść co opadł już,
Gdy tylko wiatr zawieje,
Zniknie w mig wszystko to.
Tak się z człowiekiem dzieje,
Kres rychły czeka go.

Aria (Chór I):
BOŻE, weźmiy nas do Się,
przeto krom Ciebie nics nie uczynione
ze wszemi rzeczy naszemi.
Bądź nam blask a schronienie, proszę,
a ieśli my od ufności naszych nie zdradzone
w czasie będącem będziesz tym na ziemi.
Co iedno silnie, mocnie, dobrzeć maią,
na Twoie się łaskawości zdaią.

Chorał (Chór II):
Iako się Ociec lituie
nad dziecięciem swem małym,
tak Pan wszem nam dokazuie
gdy czysto iak dziecię się go lękamy.
Wie Onci, iak słabą moc nasza,
iżeśmy prochem iedynie BÓG wie,
iak trawę ostrze przestrasza,
kwiecie czy spadłe listowie.
Wystarczy, iż wiatr lekko zawieye,
y niemaszci go więcey,
takoż y człek przemiia,
kres bliski przybywa co prędzey.

Lobet den Herrn in seinen Taten,
lobet ihn in seiner großen Herrlichkeit!
Alles, was Odem hat, lobe den Herrn
Halleluja!

Chwalcie Go za potężne Jego czyny,
Chwalcie Go za wielką Jego potęgę!
Wszystko, co żyje, niech chwali Pana!
Alleluja.

Chwalcie go ze wszelkiej mocy jego;
chwalcie go według wielkiej dostojności Jego.
Niech wszelki duch chwali Pana!
Halleluja.

Sławcie Pana w czynach Iego,
sławcie Go śród wielkiey chwały!
niech chwali żywiących zastęp cały,
oddechem władaiących, Pana swego.
Sławcie Pana!