O kantatach

Według Wikipedii

Kantata to niesceniczna forma muzyki wokalno-instrumentalnej; najczęściej rozbudowana, wieloodcinkowa; wykorzystująca różne gatunki tekstów literackich. Ukształtowała się, podobnie jak oratorium i opera, na początku epoki baroku. Była szczególnie popularna w XVII i XVIII wieku (…)". Tyle Wikipedia.

A jak to jest u Bacha? U Jana Sebastiana Bacha kantata to część niedzielnego, lub świątecznego nabożeństwa, coś, co miało zilustrować, wyjaśnić, wzmocnić emocjonalnie przekaz, a przez to sprawić, że przekaz tego nabożeństwa będzie słuchaczowi bliższy. U Jana Sebastiana kantata była częścią liturgii a ponieważ w liturgii protestanckiej najważniejsze jest słowo to kantata temu słowu służyła.


Przy okazji proste wyjaśnienia innych pojęć:

  • motet to powstały w XIII wieku sakralny gatunek wokalny a cappella lub wokalno-instrumentalny. Czynnikiem formotwórczym w motecie jest warstwa słowna, opracowywana muzycznie przez wszystkie głosy (motet przeimitowany). Motet na przestrzeni wieków przybierał rożne typy, wykorzystywał różne zdobycza techniki muzycznej tj. polifonia (równouprawnienie wszystkich głosów), topofonia (przestrzenne rozmieszczenie chórów),  
  • recytatyw to rodzaj śpiewu o charakterze deklamacyjnym przy akompaniamencie basso continuo (recitativo secco) lub większego składu (recitativo accompagnato). Stosowany w kantacie, operze, oratorium, 
  • basso continuo to ....