Nicht so traurig, nicht so sehr,
meine Seele, sei betrübt,
dass dir Gott Glück, Gut und Ehr
nicht so viel wie andern gibt,
|: nimm fürlieb mit deinem Gott,
hast du Gott, so hats nicht Not. :|

Nie tak smutną, nie tak dużo,
bądź, ma duszo, zatroskaną,
iż Ci dobra, sława, szczęście nie służą,
tak wiele, iako inszem od BOGA iest dano.
w BOGU Twym pełnia zadowolenia,
BOGA maiąc nie maszci nic ze zmartwienia.

Du, noch einzig Menschenkind,
habt ein Recht in dieser Welt,
alle, die geschaffen sind,
sind nur G äst im fremden Zelt;
|: Gott ist Herr in seinem Haus,
wie er will, so teilt er aus. :|

Ty, samotne dziecię człecze,
maszci prawo na tym świecie,
wszelcy, którzy są stworzeni,
goście w obcym mieśćcu iedynie.
Oto BÓG Panem pośród domu swego,
zgodnie z Swą wolą udziela wszego.

Bist du doch darum nicht
dass du Erden haben sollt,
schau den Himmel über dir,
da, da ist dein edles Gold,
|: da ist Ehre, da ist Freud,
Freud ohn End, Ehr ohne Neid. :|

Tyżeś nie na to tuć zrodzon,
byś na własność miał ziemię,
patrzay w górny nieboskłon,
tamo, tamo złote uszlachcenie,
tamo iest chwała, tamo radości,
wesele krom kresu, sława krom zawiści.

Der ist alber, der sich kränkt
um ein Hand voll Eitelkeit,
wann ihm Gott dagegen schenkt
Schätze der Gerechtigkeit,
|: bleibt der Zentner dein Gewinn,
fahr der Heller immer hin. :|

Tenci głupcem, który marzy
o garści pełney marności,
skoro BÓG za to obdarzy
ze skarbnicy prawości,
skoro złotych mam milyony
niech grosz będzie opuszczony.

Schaue alle Güter an,
die dein Herz für Güter hält,
keines mit dir gehen kann,
wenn du gehest aus der Welt;
|: alles bleibet hinter dir,
wenn du trittst ins Grabes Tür :|

Spoyrzyi na dobra wszelakie,
które sierce Twe ma za takie,
nic z tego iśćś
skoroś z świata tego odszedł;
wszytko za plecami Twemi,
gdy przez bramę przeydziesz w ziemi.

Aber was die Seele nährt,
Gottes Huld und Christi Blut,
wird von keiner Zeit verzehrt,
ist und bleibet allzeit gut;
|: Erdengut zerfällt und bricht,
Seelengut, das schwindet nicht. :|

Ale co pokarmem duszy,
BOŻA łaska a Krew Chrysta,
ostanie się po wsze czasy,
zawżdy zeń co dobre zyska;
dobro ziemskie czeźnie, ginie,
dobro duszne nie przeminie.

Ach! wie bist du doch so blind
und im Denken unbedacht;
Augen hast du, Menschenkind,
und hast doch noch nie bedacht
|: deiner Augen helles Glas,
siehe, welch ein Schatz ist das! :|

Ach! czy podobna, byś Ty ślepiec
był a nierozważny w myśleniu;
oczy Ty masz, człecze dziecię,
patrzyć y widzieć się lenisz,
czyste szkło iest Twoich ócz,
ku skarbnicy tey ie zwróć!

Zähle deine Finger her.
und der andern Glieder Zahl,
keins ist, das dir unwert wär,
ehrst und liebst sie allzumal,
|: keines gäbst du weg um Gold,
wann man dirs abnehmen wollt. :|

Zrachuy palców swych ilości
oraz insze cielne kończyny,
niemaszci w nich niegodności,
miłością, czcią darzysz ony.
Nie oddałbyś ni iednego,
choćby płacili za niego.

Nun, so gehe in den Grund
deines Herzens, das dich lehrt,
wie viel Gutes alle Stund
dir von oben wird beschert,
|: du hast mehr als Sand am Meer
und willst doch noch immer mehr. :|

Wniydź więc we wnętrzności ninie
sierca swego, co Cię uczy,
iak wiele każdey godziny
z Nieba Ci Pan BÓG poruczył,
więcey dóbr niż piasku morza,
Ty byś ieszcze więcej użył.

Wüsste, der im Himmel lebt
dass dirs wäre nütz und gut,
wornach so begierig strebt
dein verblendtes Fleisch und Blut
|: würde seine Frömmigkeit
dich nicht lassen unerfreut. :|

Wiedz więc, iż to w Niebie żywie,
co pożytkiem, dobrem prawie,
ku czemu tak chętnie dąży
co ślepego z ciała duszy ciąży.
Z woli Iego pobożności
nie zostaniesz śród smętności.

Gott ist deiner Liebe voll
und von ganzem Herzen treu,
wann du wünschest, prüft er wohl,
wie dein Wunsch beschaffen sei
|: ist dirs gut, so geht ers ein,
ists dein Schade, spricht er nein.

Oto BÓG pełen wobec Ciebie miłowania,
wierny z sierca głębokości,
skoro zechcesz dokazania,
da, że życzenie się ziści.
Dobrze Ci iest - nie odwróci,
źle się dzieie - zło ukróci.

Unterdessen trägt sein Geist
dir in deines Herzens Haus
Manna, das die Engel speist,
ziert und schmückt es herrlich aus
|: ja, er wählet dir zum Heil
dich zu seinem Gut und Teil. :|

A Duch Iego w tym zaś czasie
w sierca dom Twoy zanosi
mannę, anielskie pożywienie,
zdobi sierce przystroieniem.
By Cię zbawić obrał Ciebie
za swe dobro, cząstkę siebie.

Ei, so richte dich empor,
du betrübtes Angesicht,
lass das Seufzen, nimm hervor
deines Glaubens Freudenlicht,
|: das behalt, wann dich die Nacht,
deines Kummers traurig macht

Ay, stąd wznieś czoło,
Ty zmartwiona obliczności,
precz westchnięcia, niech zagości
wiary Twey światłość wesoło,
choway ie, skoro śród nocy
smętnie trwasz w strapienia mocy.

Setze als ein Himmelssohn
deinem Willen Maß und Ziel,
rühre stets für Gottes Thron
deines Dankens Saitenspiel,
|: weil dir schon gegeben ist
mehrers, als du würdig bist. :|

Iako syn niebieski obierz
woli Twey cel, działań skalę,
gray pod BOŻĄ stolicą stale
dziękowania strun melodię,
przeto iuże Tobie dano
więcey, niżś zasłużyć w stanie.

Führe deines Lebens Lauf
allzeit Gottes eingedenk;
wie es kömmt, nimm alles auf
als ein wohlbedacht Geschenk;
|: geht dirs widrig, lass es gehen,
Gott im Himmel bleibt dir stehn. :|

Wiedź Twoiego bieg żywota
maiąc BOGA zawżdy w myśli,
co przychodzi przyim do ioty,
wszak BÓG dobrze to obmyślił;
co przeszkadza niechay będzie,
BÓG w Niebiesiech pewnie siędzie.