Liebster Gott, wann werd ich sterben?
Meine Zeit läuft immer hin,
und des alten Adams Erben,
unter denen ich auch bin,
haben das zum Vaterteil,
dass sie eine kleine Weil
arm und elend sein auf Erden
und denn selber Erde werden.

Najdroższy Boże, kiedy (ja) będę umierał?
Mój czas biegnie zawsze do przodu
a stare dziedzictwo Adama,
pod którym ja także jestem,
ma to w udziale od ojca,
że ludzie krótką chwilę
ubodzy i biedni są na ziemi
a potem sami stają się ziemią.

Ich zwar will mich auch nicht widern,
zu beschließen meine Zeit
trag ich doch in allen Gliedern Samen
von der Sterblichkeit;
geht doch immer da und dort
einer nach dem andern fort,
und schon mancher liegt im Grabe,
den ich wohl gekennet habe.

Nie będę się jednak sprzeciwiać
skończeniu mojego czasu,
noszę przecież we wszystkich kończynach
nasiona śmiertelności;
odchodzi przecież zawsze tu i tam
jeden po drugim (z tego świata)
i już wielu leży w grobie(,)
(wielu) z tych których dobrze znałem.

Aber Gott, was werd ich denken,
wenn es wird ans Sterben gehn?
Wo wird man den Leib hinsenken,
wie wirds um die Seele stehn?
Ach! was Kummer fällt mir ein!
Wessen wird mein Vorrat sein,
und wo werden meine Lieben
nach dem Tode hin verstieben?

Ale, Boże, co będę myślał,
gdy przyjdzie śmierć?
Gdzie złoży się ciało,
co stanie się z duszą?
Ach! Jaki smutek na mnie spada!
Kogo będą moje rzeczy
i gdzie będą moi bliscy,
rozpędzeni po (mojej) śmierci?

Doch entweicht, ihr schnöden Sorgen,
soll ich nicht zu Jesu gehn?
Lieber heute noch als morgen,
denn mein Fleisch wird auferstehn.
Ich verzeih es gern der Welt,
dass sie alles hier behält
und bescheide meinen Erben
einen Gott, der nicht kann sterben.

Ale uciekajcie, (wy,) niecne zmartwienia,
nie mam iść do Jezusa?
Lepiej jeszcze dzisiaj niż jutro,
ponieważ moje ciało powstanie (z martwych).
Wybaczę to chętnie światu,
że on wszystko tu zachowuje
i oddam moje dziedzictwo
Bogu, który nie może umrzeć.

Herrscher über Tod und Leben,
mach einmal mein Ende gut,
lass mich meinen Geist aufgeben
mit recht woh1gefassten Mut.
Hilf, dass ich ein ehrlich Grab
neben frommen Christen hab
und auch endlich in der Erde
nimmermehr zuschanden werde.

Panujący nad śmierci i życiem,
uczyń kiedyś mój koniec dobrym,
pozwól mi oddać mojego ducha
z prawdziwie dobrze przygotowaną odwagą.
Pomóż, abym prawdziwy grób
miał koło pobożnych chrześcijan
i także ostatecznie na ziemi
nigdy nie był zawstydzony.