Herr, nicht schicke deine Rache
über meine böse Sache,
ob sie wohl durch Übeltat
großen Zorn verdienet hat.
Freilich muss sich dir bekennen,
Ursach hast du, sehr zu brennen;
Doch du wollest itzt allein
Vater und nicht Richter sin.

Panie, nie przygotowuj swojej zemsty
za moje złe czyny,
choćby one przez ich niecność
zasłużyły na wielki gniew.
Oczywiście musi się Ciebie wyznawać,
masz powód, by pałać bardzo gniewem;
ale chcesz teraz jedynie
być ojcem a nie sędzią.

Schicke lieber, o mir Armen,
für dem Eifer dein Erbarmen,
heile mich, denn ich vorhin
schwach und lagerhaftig bin.
Siehe, wie ich ab sei kommen,
wie mir alle Kraft benommen,
mache, Herr, es ja nicht lang.
Mark und Bein ist sterbekrank.

Przygotuj lepiej dla mnie, biednego,
twoją litość przed twym (gniewnym) zapałem,
ulecz mnie, ponieważ przedtem
byłem słaby i przykuty do łóżka.
Patrz, jak pomyliłem drogę,
jak jestem bez sił,
spraw, Panie, by to nie było długie.
Szpik i kość są chore na śmierć.

Für der Sorgen, Pein und Schmerzen
ist kein Herz in meinem Herzen,
mein Gemüte, das dich liebt,
ist bis auf den Tod betrübt.
Mein Trost, kannst du noch verweilen?
Hat es keine Not zu eilen?
Macht denn deine Hülfe sich
Schwächer als der Kummer mich?

Za zmartwienia, ból i cierpienie
nie ma serca w moim sercu,
moja skłonność, która cię kocha,
jest smutna aż do śmierci.
Moja pociecho, możesz opóźnić odejście?
Czy masz potrzebę, by się śpieszyć?
Czy więc twoja pomoc jest słabsza
niż ja przez moje zmartwienie?

Kehre wieder, wiederkehre,
eh ich mich in Angst verzehre,
reiche deine Hand, o Gott,
meiner Seele in der Not.
Zwar du möchtest sie wohl hassen,
weil sie selber dich verlassen,
doch betrachte dies darbei,
was dein Heil und Güte sei.

Zawróć, zawróć,
zanim zagryzę się ze strachu,
wyciągnij swoją rękę, o Boże,
do mojej duszy w kłopocie.
Ale ty chcesz jej prawdziwie nienawidzić,
gdyż ona sama cię opuściła,
ale rozważ przy tym to,
co jest twoim zbawieniem i dobrem.

Menschen, die nicht mehr im Leben,
die den Geist schon aufgegeben,
wissen nichts von Schuld und Pflicht
und gedenken deiner nicht.
Denn wer kann dir Ehr erweisen,
wer vermag dich wohl zu preisen,
wenn er schon liegt ausgestreckt,
und im tiefen Grabe steckt?

Ludzie, którzy nie są dłużej przy życiu,
którzy oddali już ducha,
nie znają winy ani obowiązków
i nie myślą o tobie.
Kto więc może oddać ci cześć,
kto jest w stanie prawidłowo cię czcić,
gdy już położył się rozciągnięty
i tkwi w głębokim grobie?

Meine müden Seufzer sagen,
was der Mund nicht weiß zu klagen,
durch mein Weinen alle Nacht
wird mein Lager nass gemacht.
Meiner Augen heiße Zähren,
die mir Ruh und Schlaf beschweren,
quellen als ein Wasserfluss,
dass mein Lager schwimmen muss.

Moje westchnienia ze zmęczenia mówią to,
czego usta nie mogą wyrazić skargą,
przez mój płacz każdej nocy
moje łóżko jest mokre.
Gorące łzy z moich oczu,
które utrudniają mi odpoczynek i sen,
leją się jak nurt rzeki tak,
że moje łóżko musi pływać.

Von der Pein, die ich empfunden,
ist mein Antlitz abgeschwunden,
Ungeduld macht die Gestalt
mir vor meinem Jahren alt;
denn ich muss von allen Seiten
mit dem losen Haufen streiten,
der mir antut Schmach und Spott
und mich ädert auf den Tod.

Przed bólem, który odczuwałem,
uciekła moja twarz,
niecierpliwość sprawia, że moja postać
jest postarzona ponad moje lata;
ponieważ muszę ze wszystkich stron
zwalczać rozpuszczone grupy,
które drwią ze mnie i hańbią mnie
a ja czuję nadchodzącą śmierć.

Nu, ihr Übeltäter, ziehet;
ihr Tyrannen, auf, und fliehet;
geht, ihr Volk der Eitelkeit,
hin, woher ihr kommen seid;
denn der Herr sieht, wann ich weine,
dass ich dies mit Treuen meine,
meine Tränen fließen hin
in sein Herz und beugen ihn.

Teraz, wy, sprawcy zła, ruszajcie się,
wy, tyrani, wstańcie i uciekajcie,
odejdź, narodzie próżności,
tam, skąd przyszedłeś;
ponieważ Pan widzi, kiedy płaczę,
że robię to ze szczerości,
moje łzy płyną
do jego serca i sprawiają, że się zgina.

Er, der Herr, hat schon mein Flehen
mit Genaden angesehen,
mein Gemüte, das mich regt,
hat ihm seines auch bewegt.
Alsobald ich ihn gebeten,
ihm für Augen bin getreten,
hat auch seine Güte sich
ausgebreitet über mich.

On, Pan, zobaczył już moje błagania
z łaską,
moje skłonności, które mną poruszają,
poruszyły także jego (wzruszyły także nim).
jak tylko pomodliłem się do niego,
poszedłem przed jego oczy,
wtedy także jego dobroć
rozprzestrzeniła się nade mną.

Für der ganzen Welt auf Erden
sollen die nur schamrot werden,
zittern auch vor Gott und mir,
die mich hassen für und für.
Weichen müssen sie zurücke
Plötzlich und ihm Augenblicke
und doch sehen auch dabei,
dass der Herr ein Heiland sei.

Przed całym światem na ziemi
mają ci być tylko czerwoni ze wstydu,
mają drżeć przed Bogiem i przede mną ci,
którzy mnie wciąż i wciąż nienawidzą.
Muszą oni ucieknąć,
nagle i w okamgnieniu
i widzieć przy tym,
że Pan jest Zbawicielem.