Gott, wie groß ist deine Güte!
Die mein Herz auf Erden schmeckt.
Ach! wie labt sich mein Gemüte,
wenn mich Not und Tod erschreckt.
Wenn mich etwas will betrüben,
wenn mich meine Sünde presst,
zeiget sie von deinem Lieben,
das mich nicht verzagen lässt.
Drauf ich mich zufrieden stelle
Und Trotz bieten kann der Hölle.

Iakżeż wielkiemi, BOŻE, Twe dobrości!
Teć sierca mego ziemie smakuią wnętrzności.
Ach! iestestwo me miewa pokrzepienie,
skoro śmirć a biada wprawiaią w strwożenie.
Skoro mię co będzie turbować,
skoro pod grzesznym iarzmem kuleię
miłość Twa chce się okazować,
tać nie dozwala mi stracić nadzieie.
Stąd mogę ia być wesołym
a niweczyć piekielne mozoły.

Deine Güte ist mein Leben
und mein allerbestes Teil,
das niemand, als du, kann geben,
du mein auserwähltes Heil.
Alles, was die Welt besitzet,
womit sie zu prangen pflegt,
hat noch keinen nie genützet,
ja wenn mans genau erwägt,
senkt es manchen ins Verderben,
dass er hier und dort muss sterben.

Iest mi żywotem dobrość Twa,
rzecz naylepsza spośród wszytkich ma,
dar on od Ciebie iedynie być danym
może, Tyś wybawieniem mym obranym.
Cobykolwiek świat posiadał,
czego pobłyskiem nie władał,
nie do zażywania człeka,
rozważyć trza dobrze, iż czeka
niektórego sczeźnienie,
iż mus mu zginąć tamo y ziemie.

Besser macht es deine Güte,
die bewahret Leib und Seel,
denn die erste Lebensblüte
wird bewahret durch dies Öl.
Niemand kann sein Leben fristen,
auch nicht einen Augenblick,
weil wir gleich vergehen müssten,
wo du diese zögst zurück;
niemand kann sich von dem Bösen
sonder deiner Güt erlösen.

Dobrość Twa więcey ofiaruie,
ciało z duszą zachowuie,
przeto żywotnie kwitnienie
przez oley on ma uchronienie.
Nikt nie uchowa się w doczesności,
do cgwili policzonym czas wasz,
tedy wszelki ma zbyć się istności,
wniść kędy powrócić dawasz;
wyzwolenia ode zła inszego
nie masz krom źródła dobra Twego.

Darum bitt ich deine Güte,
Deine Gnade und Wundertreu,
o mein Vater! Mich behüte,
dass ich nicht verlassen sei.
Stärke mich in deinem Geiste,
wenn ich werde hingerafft,
und vor allen, was das meiste,
gib mir stets des Glaubens Kraft;
lass mich deine Liebe schmecken,
wenn du mich wirst auferwecken.

Przed Twą dobrością suplika złożona,
klemencyą Twą, cudowną wiernością,
o moy Oycze! duszę osłaniay mą,
iżby nie była opuszczona.
Wzmocniy mię w Duchu Twym Świętem
w chwili, gdy dusza ma zabraną,
nade wszystko, toć fundamentem,
moc wiary niech będzie stale daną;
niech miłości Twey pożywam
skorom podniesion ze śmierci spoczywań.