Gott lebet noch.
Seele, was verzagst du doch?
Gott ist gut, der aus Erbarmen
alle Hülf auf Erden tut,
der mit Kraft und starken Armen
Machet alles wohl und gut.
Gott kann besser als wir denken,
alle Not zum besten lenken
Seele, so bedenke doch:
Lebt doch unser Herrgott noch.

Oto BÓG ieszcze żywie.
Czemu, duszo, zbawioną nadziei bywasz?
Dobrym BÓG, Tenci z litości
dopomaga wszem na ziemi,
siłą, ramieńmi mocnemi
wszem przyda dobra, pełności.
BÓG lepiey iako my przemyśliwa,
biadę wszelka ku dobremu spływa.
Duszo, pomniy o tem prawie:
Pan BÓG nasz przecie ieszcze żywie.

Gott lebet noch.
Seele, was verzagst du doch?
Sollt der schlummern oder schlafen,
der das Aug hat zugericht',
der die Ohren hat erschaffen,
sollte dieser hören nicht?
Gott ist Gott, der hört und siehet,
wo den Frommen weh geschiehet,
Seele, so bedenke doch
Lebt doch unser Herrgott noch.

Oto BÓG ieszcze żywie.
Czemu, duszo, zbawioną nadziei bywasz?
Winien spać czy drzemać On,
który zrządził oku działać,
od Którego słuch uczynion,
czyż ma w słuchu nie mieć działu?
BOGIEM BÓG, ten słyszy, widzi,
gdy zbożnym co żywot brzydzi,
Duszo, pomniy o tem prawie:
Pan BÓG nasz przecie ieszcze żywie.

Gott lebet noch.
Seele, was verzagst du doch?
Der den Erdenkreis verhüllet
mit den Wolken weit und breit,
der die ganze Welt erfüllet,
ist von uns nicht fern und weit.
Wer Gott liebt, dem will er senden
Hülf und Trost in allen Enden,
Seele, so bedenke doch:
Lebt doch unser Herrgott noch.

Oto BÓG ieszcze żywie.
Czemu, duszo, zbawioną nadziei bywasz?
Któż krąg ziemski on przesłania
obłocznemi przestrzeniami?
Ten, co świat wszelki wypełnia
czyż by nie był blisko z nami?
Kto Go kocha, temu zsyła
pomoc, balsam w wszelkich chwilach,
Duszo, pomniy o tem prawie:
Pan BÓG nasz przecie ieszcze żywie.

Gott lebet noch.
Seele, was verzagst du doch?
Bist du schwer mit Kreuz beladen,
nimm zu Gott nur deinen Lauf,
Gott ist groß und reich von Gnaden,
hilft den Schwachen gnädig auf.
Gottes Gnade währet immer,
seine Treu vergehet nimmer,
Seele, so bedenke doch:
Lebt doch unser Herrgott noch.

Oto BÓG ieszcze żywie.
Czemu, duszo, zbawioną nadziei bywasz?
Pod krzyżowąś iest ciężkością,
BOGA obierz za kres drogi,
BÓG iest wielki, łaskawością
wspomaga swe słabe sługi.
Łaska BOŻA trwa do wieka,
kresu wierność nie doczeka.
Duszo, pomniy o tem prawie:
Pan BÓG nasz przecie ieszcze żywie.

Gott lebet noch.
Seele, was verzagst du doch?
Wenn dich deine Sünden kränken,
dein Verbrechen quält dich sehr,
komm zu Gott, er wird versenken
deine Sünden in das Meer,
mitten in der Angst der Höllen
kann er dich zufrieden stellen
Seele, so bedenke doch:
Lebt doch unser Herrgott noch.

Oto BÓG ieszcze żywie.
Czemu, duszo, zbawioną nadziei bywasz?
Skoro grzechy Cię Twe gnębią,'
występek Twoy Cię w mękach nurza,
przydź ku BOGU, Onci głębią
grzechy Twe potopi morza.
wpośrzodku piekielnych trwóg
On Cię uweselić mógł,
Duszo, pomniy o tem prawie:
Pan BÓG nasz przecie ieszcze żywie.

Gott lebet noch.
Seele, was verzagst du doch?
Will dich alle Welt verlassen,
du weißt weder aus noch ein,
Gott wird dennoch dich umfassen
und im Leiden bei dir sein.
Gott ist, der es herzlich meinet,
wo die Not am größten scheinet,
Seele, so bedenke doch:
Lebt doch unser Herrgott noch.

Oto BÓG ieszcze żywie.
Czemu, duszo, zbawioną nadziei bywasz?
Skoro świat Cię rzuci cały,
nie wiesz, cóż masz do czynienia,
BOGA Cię będą obeymowały
ręce, są tam śród cierpienia.
BÓG tym, który wżdy serdecznie
lśni śród biady, zda się, wieczney,
Duszo, pomniy o tem prawie:
Pan BÓG nasz przecie ieszcze żywie.

Gott lebet noch.
Seele, was verzagst du doch?
Musst' du schon geängstet wallen
auf der harten Dornenbahn,
es ist Gottes Wohlgefallen,
dich zu führen himmelan.
Gott wird nach dem Jammerleben
Friede, Freud und Wonne geben,
Seele, so bedenke doch:
Lebt doch unser Herrgott noch.

Oto BÓG ieszcze żywie.
Czemu, duszo, zbawioną nadziei bywasz?
Mus Ci zatrwożoną iuże
brnąć między cirzńmi twardemi,
upodobaniem BOGA w górze
by wieść Cię do Nieba z ziemi.
BÓG po żałości żywota
mieru, wesela, roskoszy doda,
Duszo, pomniy o tem prawie:
Pan BÓG nasz przecie ieszcze żywie.