Es kostet viel, ein Christ zu sein
und nach dem Sinn des reinen Geistes leben,
denn der Natur geht es sehr sauer ein,
sich immerdar in Christi Tod zu geben;
und ist hier gleich ein Kampf wohl ausgericht',
das macht's noch nicht, das macht's noch nicht

Wieleć trza dać, by Chrysta uczniem
być a wieść żywot podług ducha czystego,
natura człeka cierpkim czyni,
by oddać w duchu się zgonu Chrystowego;
a chociaż walka duć dobrze zrządzona
nic nie dokona.

Man muss hier stets auf Schlangen gehn,
die ihren Gift in unsre Fersen bringen,
da kostets Müh, auf seiner Hut zu stehn,
dass nicht der Gift kann in die Seele dringen;
wanns mans versucht, so spürt man mit der Zeit
die Wichtigkeit, die Wichtigkeit.

Człekowi mus tuć stale iść pomiędzy węże,
iad onych nam poraża piętę,
na posterunku ostać coraz ciężey,
by iad w duszę nie był wziętem;
skoro człek spróbuie, z czasem zna w pełności,
co iest z ważności.

Doch ist es wohl der Mühe wert,
wenn man mit Ernst die Herrlichkeit erwäget,
die ewiglich ein solcher Mensch erführt,
der sich hier stets aufs Himmlische geleget,
es hat wohl Müh, die Gnade aber macht,
dass mans nicht acht, dass mans nicht acht.

Ależ toć wartym iest wysiłku tego,
gdy człek zważy z powagą onę chwałę,
co mąż on trzyma do wieka wiecznego,
ienże na Niebo nastawionym cale,
trudu zażywał, lecz z łaską się zdarza,
iż człek nie zważa.

Man soll ein Kind des Höchsten sein,
ein reiner Glanz, ein Licht im großen Lichte.
Wie wird der Leib so stark, so hell und rein,
so herrlich sein, so lieblich im Gesichte,
dieweil ihm da die wesentliche Pracht
so schön gemacht, so schön gemacht.

Człek winien być dziecię Naywyższego,
czysty blask, światłość we wielkiey światłości,
iak ciało będzieć mocnym, iak wielkie czystość, blask iego,
tak świetnieć będzie, tak miłym z obliczności,
przeto ie istoty wspaniałości siła
tak wdzięcznym uczyniła.

Da wird das Kind den Vater sehn,
im Schauen wird es ihm mit Lust empfinden,
der lauter Strom wird es da ganz durchgehn
und es mit Gott zu einem Geist verbinden;
wer weiß, was da im Geiste wird geschehn.
Wer mags verstehn? Wer mags verstehn?

Oto zaś uyrzy Oyca dziecię,
widząc Go roskosz ie całe oplącze,
prąd wielki przesiąknie ie całkowicie
a z BOGIEM w iednego ducha złączy;
który zna ducha iedną choć z drożyn,
któż poiąć może?

Da gibt sich ihm die Weisheit ganz,
die es hier stets als Mutter hat gespüret,
sie krönet es mit ihrem Perlenkranz
und wird als Braut der Seelen zugefiihret;
die Heimlichkeit wird da ganz offenbar,
die in ihr war, die in ihr war.

Tamo iey wszystek wiedzy iest przydano,
za którą tuć się stale goni,
wieniec perłowy będzieć oney dano,
iako Oblubieniec dumny podąży z nim na skroni,
co taiemnym będzie toć odkrytym cało
co w nim środku trwało.

Was Gott genießt, genießt es auch,
was Gott besitzt, wird ihm im Gott gegeben,
der Himmel steht bereit ihm zum Gebrauch.
Wie herrlich wird sichs doch mit Jesu leben!
Nichts höher wird an Kraft und Würde sein
als Gott allein, als Gott allein.

Czegóż BÓG zażywa, zażywa onci wszytek,
cóż BÓG posiada, będzieć mu w BOGU dane,
Niebiosy gotowe iemu na użytek.
Z IEzusem iakoż życie świetlanem!
Z mocy a godności więcszego
nie będzieć krom BOGA samego.

Auf; auf; mein Geist, ermüde nicht,
dich durch die Macht der Finsternis zu reißen.
Was sorgest du, dass dir's an Kraft gebricht?
Bedenke, was für Kraft uns Gott verheißen!
Wie gut wird sich's doch nach der Arbeit ruhn!
Wie wohl wird's tun, wie wohl wird's tun!

Nuże, moy duchu, porzuć znużenie,
chciey z mocą wyrwać się z ciemności,
cóż trapisz się, że mocy nie stanie?
Wspomniy, cóż BÓG obiecał Ci mocności!
Iak dobrze będzie po pracy tey odpocząć!
Iak dobrzeć spocząć!