Es glänzet der Christen inwendiges Leben,
ob gleich sie von außen die Sonne verbrannt.
Was ihnen der König des Himmels gegeben,
ist keinen als ihnen nur selber bekannt.
Was niemand verspüret, was niemand berühret
hat ihre erleuchtete Sinnen gezieret
und sie zu der göttlichen Würde geführet.

Życie wewnętrzne chrześcijanina błyszczy się,
choć od zewnątrz jest spalone przez słońce.
Co chrześcijaninowi dał Król Nieba
nie jest znane nikomu poza nim samym.
Czego nikt nie odczuwa, czym nikt nie jest poruszony,
to ozdobiło jego jaśniejący umysł
i doprowadziło go do Bożej godności.

Sie scheinen von außen die schlechtesten Leute,
ein Schauspiel der Engel, ein Ekel der Welt,
und innerlich sind sie die lieblichsten Bräute,
der Zierrat, die Krone, die Jesu gefällt;
das Wunder der Zeiten, die hier sich bereiten,
den König, der unter den Lilien weidet,
zu küssen, in güldenen Stücken gekleidet.

Najsłabsi ludzie świecą na zewnątrz,
widowisko dla aniołów, ohyda świata
i we wnętrzu są najukochańszymi oblubienicami,
ozdobami, koronami, które podobają się Jezusowi;
by cud czasów, które tutaj się przygotowują,
króla, który kwitnie między liliami,
ucałował, ubranego w złote ubranie.

Sonst sind sie des Adams natürliche Kinder
und tragen das Bilde des Irdischen auch.
Sie leiden am Fleische wie andere Sünder,
sie essen und trinken nach nötigen Brauch.
In leiblichen Sachen,
in Schlafen und Wachen
sieht man sie für andere nichts sonderlichs machen,
nur dass sie die Torheit der Weltlust verlachen.

Mimo to są rodzonymi dziećmi Adama
i przedstawiają obraz także tego, co ziemskie.
Cierpią na ciele jak inni grzesznicy,
jedzą i piją według zwyczajowych potrzeb.
W sprawach cielesnych,
we śnie i w czuwaniu,
widzi się, że nie robią dla innych nic szczególnego,
prócz wyśmiewania głupoty światowych żądz.

Doch innerlich sind sie aus göttlichem Stamme,
die Gott durch sein mächtig Wort selber gezeugt,
ein Funke und Flammen aus göttlicher Flamme,
die oben Jerusalem freundlich gesäugt.
Die Engel sind Brüder,
die ihre Loblieder
mit ihnen gar freundlich und lieblich absingen,
dies muss denn ganz herrlich und prächtig erklingen.

Ale wewnętrznie są z plemienia Bożego,
które Bóg spłodził samym swoim potężnym słowem,
iskra i płomień z Bożego płomienia,
który był przyjaźnie nad Jerozolimą.
Aniołowie są braćmi,
którzy swoimi pieśniami pochwalnymi
śpiewają z nimi całkiem przyjaźnie i mile,
więc to musi rozbrzmieć całkowicie wspaniale i znakomicie.

Sie wandeln auf Erden und leben im Himmel,
sie bleiben ohnmächtig und schützen die Welt.
Sie schmecken den Frieden bei allem Getümmel,
sie kriegen, die Ärmsten, was ihnen gefällt.
Sie stehen im Leiden
und bleiben im Freuden,
sie scheinen getötet den äußeren Sinnen
und führen das Leben des Glaubens von innen.

Oni chodzą po ziemi i żyją w Niebie,
pozostają bezsilnymi i chronią świat.
Smakują pokoju w całym zgiełku,
najsłabsi wojują jak im się podoba.
Są w cierpieniach
i trwają w radości,
zdają się zabić zewnętrzne zmysły
i wiodą wewnętrzne życie wiary.

Wenn Christus, ihr Leben, wird offenbar werden
Wenn er sich einst, wie er ist, öffentlich stellt,
so werden sie mit ihm als Götter der Erden
auch herrlich erscheinen zum Wunder der Welt
sie werden regieren
und ewig florieren
den Himmel als prächtige Lichter auszieren,
da wird man die Freude gar offenbar spüren.

Gdy ukaże się Chrystus, ich życie,
gdy kiedyś pokaże się otwarcie, takim jakim jest,
oni będą z nim jako bogowie ziemscy
także wspaniale się ukażą na podziw świata,
będą rządzić
i wiecznie kwitnąć,
ozdabiać niebo jak wspaniałe światła,
tam odczuje się radość całkiem otwarcie.

Frohlocke, du Erde, und jauchzet, ihr Hügel,
dieweil du den göttlichen Samen geneußt.
Denn das ist Jehova sein göttliches Siegel
zum Zeugnis, dass er dir noch Segen verheißt.
Du sollt noch mit ihnen
aufs herrlichste grünen,
wenn erst ihr verborgenes Leben erscheinet,
wornach sich dein Seufzen mit ihnen vereinet.

Raduj się, ty ziemio, i weselcie się, wy pagórki,
ponieważ mogłyście zażywać Bożego nasienia.
Bowiem to jest Jahwe, jego Boża pieczęć,
na świadectwo, że przepowiada ci jeszcze błogosławieństwo.
Masz jeszcze z nim
zielenić się najwspanialej,
gdy najpierw Twe ukryte życie się objawi,
po czym twoje westchnienia połączą się z nim.

O Jesu! verborgenes Leben der Seelen,
du heimliche Zierde der inneren Welt,
gib, dass wir die heimlichen Wege erwählen,
wenngleich uns die Larve des Kreuzes verstellt;
hier übel genennet
und wenig erkennet,
hier heimlich mit Christo im Vater gelebet,
dort öffentlich mit ihm im Himmel geschwebet.

O Jezu! ukryte życie dusz,
domowa ozdobo życia wewnętrznego,
daj, byśmy wybierali ukryte drogi,
gdy tylko ukaże nam się larwa Krzyża;
tu (jesteśmy) nazywani złymi
i (jesteśmy) mało poznanymi,
tu skrycie żyjemy z Chrystusem w Ojcu,
tam otwarcie z nim wzniesiemy się do Nieba.