Die güldne Sonne
voll Freud und Wonne
bringt unsern Grenzen
mit ihrem Glänzen
ein herzerquickendes, liebliches Licht.
Mein Haupt und Glieder,
die lagen damieder;
aber nun steh ich,
bin munter und fröhlich
schaue den Himmel mit meinem Gesicht.

Złociste Słońca okolenie
z weselem a upoieniem
niesie w nasze ziemie
kędy iego promienie
światłość miłą, co serca balsamem.
Głowa a członki ciała
w dole bezczynnie leżały,
ależ ninie powstanę
wesół, rozradowany,
wzrok moy ku Niebiosom skierowany.

Mein Auge schauet,
was Gott gebauet
zu seinen Ehren
und uns zu lehren,
wie sein Vermögen sei mächtig und Groß,
und wo dir Frommen
dann sollen hinkommen,
wann sie mit Frieden
von hinnen geschieden
aus dieser Erden vergänglichem Schoß.

Oko me ogląda
co BÓG wzniósł na lądach
ku chwale Swego imienia
a nam dla pouczenia,
iak możność iego wielka, można,
kędy Ci, pobożnemu
iść po żywota skończeniu,
kiedy śród mieru można
odyść czasu koniecznego
z padołu trwania przemiiaiącego.

Lasset uns singen,
dem Schöpfer bringen
Güter und Gabe
was wir nur haben,
alles sei Gotte zum Opfer gesetzt.
Die besten Güter
sind unsre Gemüter,
dankbare Lieder
sind Weihrauch und Widder,
an welchen er sich am meisten ergötzt.

Niechay zaśpiewamy
a Stwórcy oddamy
dobra y daniny,
co naszym mienimy,
wsze BOGU ku ofierze wyznaczone.
Dobra naywięcey cenione
to dobra sumienia,
wdzięczności pełne pienia
kadzidłem, baranem,
w którym naywięcsze ma upodobanie.

Abend und Morgen
sind seine Sorgen;
segnen und mehren,
Unglück verwehren
sind seine Werke und Taten allein.
Wenn wir uns legen,
so ist er zugegen;
wenn wir aufstehen,
so lässt er aufgehen
über uns seiner Barmherzigkeit Schein.

O wieczór, ranek
niech On ma staranie;
pomnożyć wdzięczności,
dać odpór nieszczęsności
to moie dzieła i czyny iedynie.
Zległ człek, by odpoczął,
Iego wokół zoczył;
skoro znów powstanie
niechay go ogarnie
miłosierdzia Swego promieniem.

Ich hab erhoben
zur dir hoch droben
all meine Sinnen;
lass mein Beginnen
ohn allen Anstoß und glücklich ergehn.
Laster und Schande,
des Luzifers Bande
Fallen und Tücke,
treib ferne zurücke;
lass mich auf deinen Geboten bestehn.

Wyniosłem szlakiem
ku Tobie w górze
zmysł moy wszelaki;
Co pocznę iuże
niechay pomyślnie od ciosu nie padnie.
Kpinę, wydrwienie,
czym diabła ród władnie,
zasadzkę, knowanie
oddal ode mnie;
niech stałość znaidę w Twych przykazaniach.

Lass mich mit Freuden
ohn alles Neiden
sehen den Segen
den du wirst legen
in meines Bruders und Nähesten Haus.
Geiziges Brennen,
unchristliches Rennen
nach Gut mit Sünde,
das tilge geschwinde
von meinem Herzen und wirf es hinaus.

Niech śród radości
krom wszey zawiści
błogosławienia
ględam spuszczenie
na domy braciey, takoż bliżniego.
Płomienie skąpstwa,
pęd antychrysta
grzeszny ku dobrom
uśmierz a pogrom
w mym sercu, zeń wypędź go.

Menschliches Wesen,
was ist's gewesen?
In einer Stunde
Geht es zugrunde,
sobald das Lüftlein des Todes drei bläst.
Alles in allen
Muss brechen und fallen,
Himmel und Erden,
die müssen das werden,
was sie vor ihrer Erschaffung gewest.

Ludzka istoto,
cóż z Tobą oto?
W iedną godzinę
wszystko przeminie,
iak tylko trzykroć wiatr śmierci wionie.
Wszytko tuć ziemie
padnie, utonie,
Niebiosy, ziemie,
tym niezaprzeczenie
będą czym były przed swym stworzeniem.

Alles vergehet,
Gott aber stehet
oh alles Wanken
Seine Gedanken,
sein Wort und Wille hat ewigen Grund.
Sein Hel und Fanden,
die nehmen nicht Schaden,
heilen im Herzen
Die tödlichen Schmerzen,
halten uns zeitlich und ewig gesund.

Wszytko przeminie,
BÓG się ostanie,
kromie wahania
Iego działania,
Mowa, wola Iego wieczne ma utwierdzenie.
Iego zbawienie
nie spustoszenie,
lecz uleczenie
sercu śle spośród zgonu boleści,
docześnie, wiecznie zdrowie zagości.

Gott, meine Krone,
vergib und schone,
lass meine schulden
in Gnad und Hulden
von deinen Augen sein abgewandt.
Sonsten regiere
mich, leite und führe,
wie dirs gefället;
ich habe gestellet
alles in deine Beliebung und Hand.

BOŻE, korono,
niech przebaczono
będzie mi, winy
odpuść z litości,
niech sprzed Twych oczu będzie odwróconą.
Rządź w wspaniałości,
wiedź, wodzu miły,
z wolą Twą w zgodności.
Ia ustawiłem
wsze ku Twemu upodobaniu.

Will du mir geben,
womit mein Leben
ich kann ernähren,
so lass ich hören
allzeit im Herzen dies heilige Wort:
Gott ist das Größte
Das Schönste und Beste,
Gott ist das Süßte
Und Allergewisste
Aus allen Schätzen, der edelste Hort.

Przyday mi tego
co życia mego
da nakarmienie,
bym zawsze, ninie
słyszał w wnętrzności święte to słowo:
BÓG wielki śród wszego,
nie maszci lepszego,
BÓG słodycz wszelka,
posada wielka
ze wszych dóbr, nayzacnieysze schronienie.

Willt du mich kränken,
mit Gallen tränken,
und soll von Plagen
ich auch was tragen;
wohlan, so mach es wie dir es beliebt.
Was gut und tüchtig,
was schädlich und nichtig
meinem Gebeine,
das weißt du alleine,
hast niemals keinen zu sehr betrübt.

Chcesz mię uznoić,
żółcią napoić,
mam spośród trudów
naukę mieć ludu;
dobrze, czyń więc, iako Tobie miło.
Co da pokrzepienie,
co szkody przyczyną
iest moim kończynom
wiesz Ty sam iedynie,
nikogoś nie trapił nigdy ponad siły.

Kreuz und elende,
das nimmt ein Ende.
Nach Meeres Brausen
Und Windes Sausen
Leuchtet der Sonnen erwünschtes Gesicht.
Freude die Fülle
Und selige Stille
Habe ich warten
Im himmlischen Garten,
dahin sind meine Gedanken gericht'.

Kędy krzyż, biada,
tamo kres spada.
Po mórz szumieniu,
wietrów szaleniu
zaświeci Słońca obliczność żądana.
Pełność wesela,
ciszy szczęsney chwila -
toć iest rzecz czekana
niebnych kędy ogrodów firmament,
tamo me myśli są iuże skierowane.