Der Tag ist hin, die Sonne gehet nieder.
Der Tag ist hin und kommet nimmer wieder
mit Lust und Last; er sei auch wie er sei
bös oder gut; es heißt er ist vorbei

Dzionek przeminął, Słońce ku dołowi się kłoni.
Dzionek przeminął, powrócić się wzbroni
z przyiemnością a przykrością swemi;
bądź co bądź, dobre, złe; sczezł ten z ziemi.

Die Zeit vergeht und wir mit ihren Stunden
Wohl dem, der sich in diese Zeit gefunden
und, was die Welt in Torheit zugebracht,
aus wahrer Klugheit sich zu nutz gemacht.

Czas oto przemiia y my wraz z iego godziny,
wygrał, który w czasie tem odnaleziony,
nadto zaś w tem, co głupio świat iemu
przynasza, mądrze prawie użył ku dobremu.

Hab Dank, mein Gott und Herr, für deine Pflege,
für gnädige Regierung meiner Wege,
für alles Heil von deiner rechten Hand,
für alles, was bekannt und unbekannt.

Moy Boże a Panie, weźmiy dzięki za czuwanie
nade mną, łaskawe ścieszki mey zrządzanie,
za wsze zbawienie - teć dzierżysz w prawicy,
za wsze co iest a nie iest w naszey wiedzy.

Du sammlest mich wie eine Mutterhenne,
sobald ich mich verlauf und von dir trenne;
wie laufst du nach und lockst, was sich zerstreut,
wie rufst und warnest du für Sicherheit.

Oto mię zbierasz niby kwoka pisklaki,
skoro tylko odbieżam, odległe Ci obrawszy szlaki;
iakże Ty bieżysz, kusisz, co zgubione,
iakoż wołasz, przestrzegasz utracone.

Wie sorgest du so treulich für die Gaben,
die wir an Leib und Seele nötig haben.
Den ganzen Tag bist du recht sehr bemüht,
dass uns ein Segen aus dem andern blüht.

Iakże się troszczysz wiernie o teć dary,
których ciałem, duszą łakniemy bez miary.
Dzień wszytek prawieś utrudzonym,
iżby więcey a więcey był błogosławionym.

Ich sehe dich im Geist die Flügel breiten,
uns zu erretten aus Gefährlichkeiten.
Ich sehe dich bekümmert und betrübt,
wenn sich ein Küchlein nicht darunter gibt.

Ględam ia Ciebie na krzydłach wierzenia,
iżbyś od niebeśpieczności dopełnił zbawienia.
Ględam ia Ciebie śród zmartwień, frasów,
skoro Twych pisknąt niemasz tego czasu.

Du hast nicht Schuld, wenn wir verloren gehen,
nach eignen Willen deinen Ruf verschmähen.
Wer seine Seele liebet, sieht sich für
Und bleibet in und bei und unter dir.

Niewinowatyś, skoro teć zgubione,
wołanie Twe mimo uszu dobrowolnie puszczonem.
Który duszę swę miłuie, o się dba,
w Tobie, przy Tobie, pod Tobą pozostawa.

So lass mich denn an Tugend und Gebärden
von Stünde an dir gleich und ähnlich werden.
Gib Demut, Einfalt, Glauben, stillen Sinn,
und dass ich stets dir treu, gehorsam bin.

Stąd zwól mi, iżby cnoty a czyny
bywały podług Ciebie, Tobie podobnemi.
Day cierpliwość, prostość, wierzenie, ducha cichego,
bym usposobienia był wiernego a posłusznego.

Bedecke mich, solang ich Odem ziehe,
und hülle mich in deiner Muttermühe.
Erhalte mich bei dieser Kummerzeit
Und nimm mich einst zu dir in Sicherheit.

Broń mię, dokąd dech naidę w piersi,
osłoń mię śród matczynych cięszkości.
Uchoway mię przy tym strapienia czasie
a weżmiy mię kiedyś nieochybnie do Się.