Brunnquell aller Güter,
Herrscher der Gemüter,
lebendiger Wind,
Stiller aller Schmerzen,
dessen Glanz und Kerzen
mein Gemüt entzündt.
lehre meine schwache Seiten
deine Kraft und Lob ausbreiten.

Źrzódło wszey dobrości,
zmysłów Panuiący,
żywocie wionący,
uśmierzyciel wszey boleści,
tegoż blask a świece
zapala me sierce.
Ucz moich słabości
rozgłaszać Twę cześć a mocności.

Starker Gottesfinger,
fremder Sprachen Bringer,
süßer Herzenssaft,
Tröster der Betrübten,
Flamme der Verliebten,
alles Atems Kraft,
gib mir deine Brunst und Gaben,
dich von Herzen lieb zu haben.

Mocarny Palcu Boży,
obcych mówś uczyciel,
sierce słodzić możesz,
strapionychś cieszyciel,
miłuiących płomień,
dechu wszego mocność,
day mi Twych darów, nadto żarliwość,
by serdecznie miał Ciebie miłowanie.

Bräutigam der Seelen,
lass mich in der Höhlen
deiner Lieblichkeit
Ruh und Zuflucht finden,
lass mich von den Winden
trüber Not befreit,
komm herfür, o Gnadensonne,
küsse mich mit Trost und Wonne.

Duszny nowożeńcze,
niech naidę w odmęcie
Twey wdzięczności
odpoczynienie, ucieczkę od złości,
uczyń mię wyzwolonym iuż
z biady wietrów trapiących,
przybądź, łaski Słońce,
roskoszy, otuchy całunek złóż.

Teure Gottesgabe,
komm, o komm, mich labe,
sieh, ich bin verschmacht,
komm, o mein Verlangen,
komm, mein Lieb, gegangen,
denn mein Herze lacht,
wird von neuem ganz erquicket,
wann es, Labsal, dich erblicket.

Boski cenny darze,
przybądź z orzeźwieniem,
spóyrz, tkniętym wzgardzeniem,
przydź, żądaniem Cię mym wskażę,
przydź, moya miłości,
przeto sierca śmieią się wnętrzności,
nowo będzieć pokrzepione,
skoro uyrzy Cię, Tyś iego balsamem.

Wie ein Hirschlein gehnet
sich nach Wasser sehnet,
wann es wird gejagt,
so pflegt mein Gemüte,
Herr nach deiner Güte,
wann es wird geplagt,
tief zu seufzen und im Dürren
nach dir, reicher Strom, zu girren.

Iako łania
ku wody źródle się skłania
skoro trwaią łowy
tak duchci moy gotowy
ku Twey lgnąć dobrości,
śród ciemięstwa mnogości,
głęboko tkwi śród duszy westchnienia
ku Tobie lgnie, obficie wylany strumieniu.

Wahrer Menschenschöpfer,
unsers Tones Töpfer,
Gott von Ewigkeit,
Zunder keuscher Liebe,
gib, dass ich mich übe
auch im Kreuz und Leid,
alles dir anheim zu stellen,
und mich tröst in allen Fällen.

Prawyś człeka Stworzyciel,
garncarz gliny marności,
Bóg ode wieczności,
miłowania czystego rozpaliciel,
day, iżbym był ćwiczony
takoż w Krzyżu, cierpieniu,
przed Tobą ze wszem postawiony
we wszelkim cieszon położeniu.

Führe meine Sachen,
meinen Schlaf und Wachen,
meinen Tritt und Gang,
Glieder und Gesichte,
dass mein arm Gedichte,
dass mein schlecht Gesang,
Wandel, Werk und Stand für allen,
dir, o Vater, mag gefallen.

Sprawy me daię pod Twe prowadzenie,
śpiączkę mą, me czuwanie,
me kroki, iak stanę,
członki me, me lica,
by me rymy mierne,
by ma pieśń niemocna
droga żywota, dzieła, postępek cały
Tobie, o Oćcze, się spodobały.

Lass den Fürst der Höllen
nicht mit Listen fällen
meiner Tage Lauf:
nimm nach diesem Leiden
mich zur Himmelsfreuden,
deinen Diener, auf;
da soll sich mein Mund erheben,
dir ein Halleluja geben.

Niech Piekielny Xiążę
iadem nie dosiężę
biegu moich dni:
weźmiy po cierpieniu
ku weselu niebiańskości
swego służebnika:
winien ięzyk się wznosić,
chwałę, Panie, Tobie da.