Auf, auf, mein Herz, mit Freuden,
nimm wahr, was heut geschicht,
wie kömmt nach großen Leiden
nun ein so großes Licht!
Mein Heiland ward gelegt,
da, wo man uns hinträgt,
wenn von uns unser Geist
gen Himmel ist gereist.

Ey, nużeż, me serce, wesele,
weźmiy za prawdę, co dziś się dzieie,
iako po cierpień wielkości
ninie powitać wielkie światłości!
Zbawiciel moy położony
kędy iest człek kładziony,
skoro duch odeń odbieża
y ku Niebiosom wyrusza.

Er war ins Grab gesenket,
der Feind trieb groß Geschrei,
eh ers vermeint und denket,
ist Christus wieder frei
und ruft Viktoria,
schwingt fröhlich hie
und da sein Fähnlein als ein Held,
der Feld und Mut behält.

W grobu wnętrzności się złożył,
wróg głosem wielkim woła,
nim myśli zebrał y rozważył
wolność się Chrysta stała,
Tenci zwycięstwo opiewa,
wesel tu spłynął,
iako bohater flagi dzierży drzewiec,
odwagi dokazał, placu dotrzymał.

Der Held steht auf dem Grabe
und sieht sich munter um;
der Feind liegt und legt abe
Gift, Gall und Ungestüm,
er wirft zu Christi Fuß
sein Höllenreich und muss
selbst in des Siegers Band
ergeben Fuß und Hand.

Na grobie stanąwszy bohater
rozgląda się wesele;
rzucaią nieprzyiaciele
iad z żółcią gwałtem,
pod stopy Chrystusowe
królestwo piekła rzucone,
muszą zwycięzcy okowem
dłoń, stopa być zdławione.

Das ist mir anzuschauen
ein rechtes Freudenspiel,
nun soll mir nicht mehr grauen
für allem, was mir will
entnehmen meinen Mut,
zusamt dem edlen Gut,
so mir durch Jesum Christ
aus Lieb erworben ist.

Oglądać me oko może
radosne widowisko,
ninie nie winno dłużey
mię trwożyć wszystko,
co odwagę chce mi odiąć
wraz z dobrem szlachetności,
dzięki IEzukrystowi podiąć
toć mogę zdobyte z miłości.

Die Höll und ihre Rotten,
die krümmen mir kein Haar,
der Sünden kann ich spotten,
bleib allzeit ohn Gefahr;
der Tod mit seiner Macht
wird nicht bei mir geacht,
er bleibt ein totes Bild
und wär er noch so wild.

Piekło y zastępy iego
włosa mi z głowy nie strącą,
kpić mogę z czynu grzesznego,
na wiek pożegnał się z mocą;
oto śmirć ze swą mocnością
ode mię nie uważana,
iest tknięta iuż martwością,
choć była rozpasana.

Die Welt ist mir ein Lachen
mit ihrem großen Zorn,
sie zürnt und kann nichts machen,
all Arbeit ist verlorn.
Die Trübsal trübt mir nicht
mein Herz und Angesicht,
das Unglück ist mein Glück,
die Nacht mein Sonnenlicht.

Oto świat godnym wyśmiania
z gniewem iego ogromnym,
ten gniewa się daremny,
praca iego zmarnowana.
Gryzota nie mym udziałem,
spokoine sierce z ciałem,
nieszczęsność mi szczęsnością,
noc słoneczną światłością.

Ich hang und bleib auch hangen
an Christo als ein Glied,
wo mein Haupt durchgegangen,
da nimmt es mich auch mit.
Er reiset durch den Tod,
durch Welt, durch Sünd und Not,
er reiset durch die Höll,
ich bin stets sein Gesell.

Zdaię się, chcę się zdawać
na Chryście, członek Iego,
kędy się uda ma Głowa
ze sobą weźmie, co swego.
Chryst przebrnął przez stan śmierci
przez świat, grzeszną niedolę,
przeszedł piekła wnętrzności,
iam członkiem iego stale.

Er dringt zum Saal der Ehren,
ich folg ihm immer nach
und darf mich gar nicht kehren
an einzig Ungemach. Es tobe, was da kann,
mein Haupt nimmt sich mein an,
mein Heiland ist mein Schild,
der alles Toben stillt.

Prze ku chwalebnym salom,
za nim ia dążę stale,
nie da mi przez trudności
odbieżyć. Co w możności
niech szaleie, ma Głowa,
Zbawca moy, pawęza gotowa
uciszyć wsze wściekłości.

Er bringt uns an die Pforten,
die in den Himmel führt,
daran mit güldnen Worten
der Reim gelesen wird:
Wer dort wird mit verhöhnt
wird hier auch mit gekrönt,
wer dort mit Sterben geht,
wird hier auch mit erhöht.

Onci pod bramę nas przywiedzie,
która w Niebiosa wiedzie
na niey złotemi słowy
napis do odczytu gotowy:
Który ziemie wzgardę znosi
tuć będzie diadem swoy nosił,
któż śmierci ziemie doświadczy
tuć iako wywyższony patrzy.